تمام کوچه های این روستا محصور با دیوارهای حیاط های ساکنین است متریال غالب این دیوارها بلوک سیمانی بدون نازک کاری است.این متریال در همین روستا به وسیله ساکنین ساخته می شود و قسمتی از شغل های غیر کشاورزی این روستا است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۱۰ مطلب
تمام کوچه های این روستا محصور با دیوارهای حیاط های ساکنین است متریال غالب این دیوارها بلوک سیمانی بدون نازک کاری است.این متریال در همین روستا به وسیله ساکنین ساخته می شود و قسمتی از شغل های غیر کشاورزی این روستا است.
این بنا رشد خود را از هسته مرکزی آغاز کرد که محل ملاقات مشترک طبیعت، ساختمان و انسان بود. این ساخت و ساز هیچ گاه باعث نشد که طبیعت و بنا برای یکدیگر مرزی ایجاد کنند، فقط مرزهای شرق و غرب نه برای جدا شدن از طبیعت بلکه برای ماندن در طبیعت، مرزهایی که اقلیم دیکته میکند ایجاد شده است.
پروژه "ویلا ۱۰۲۸"، در سال ۱۴۰۲ آغاز و در سال ۱۴۰۳ به پایان رسیده است. این ویلا با مساحت زمین ۷۵۰ متر مربع، در حالی که از سمت کوچه نمایی بسته دارد، از کنار رودخانه کاملاً باز است و تضاد بصری هوشمندانهای را خلق میکند که هم برای اقامت موقت و هم دائمی مناسب است.
در قلب محله شلوغ ناکانو در توکیو، جایی که خیابانهای پررفتوآمد در کنار خانههای متراکم قرار گرفتهاند، معمار ژاپنی سوزوکو یامادا خانهای کوچک و متفاوت طراحی کرده که بیشتر شبیه یک غار مدرن است تا یک خانه معمولی.
این ساختمان بتنی برای جرم حرارتی ساخته شده است که به کنترل دمای داخلی کمک میکند. نمای آلومینیومی عمیق آن برای سایهاندازی طراحی شده و پنلهای شیشهای فرورفته نیز به کنترل تابش خورشیدی کمک میکنند. این دو سازه در زیر یک پلازای عمومی با شیب ملایم به هم متصل شدهاند که جریان پیادهروی شمال-جنوب را حفظ میکند.
هر دو مناره منار جنبان اصفهان تا به حال دومرتبه خراب شده و هربار معارفی آن را به صورت اول درآورده به طوری که باز شروع به جنبیدن کرده است. منار جنبان در سال ۷۱۶ هجری به عنوان مقبره عمو عبدالله که از قائدین مذهبی آن زمان بود ساخته شد. یک مرتبه در سال ۱۳۰۲ و مرتبه دیگر در سال ۱۳۲۴ هر دو مناره را که در شرف انهدام بود برداشتند و به جای آن مطابق همان اصولی که سازنده اولیه ابتکار کرده بود منارههای تازهای ساختند.
این سازه کوهستانی با مساحت زیربنای ۶۷۰ متر مربع، با تلفیق مصالح سنگی در زیرزمین و سازههای سبک و مدرن در طبقات فوقانی، روایتی از هماهنگی بین طبیعت و دستاوردهای انسانی را به نمایش میگذارد و در سال ۱۴۰۰ به پایان رسیده است.
این حیاط با بهره بردن از آسمان در بالا، حفرههایی در نماهای پروژه در جدارهها و گود استخر در کف، بدنههایی نرم و مجوف و قابل مذاکره میسازد که فضاهای بستهی داخلی و فضاهای نیمهباز طبقات از کیفیت آن تغذیه میکنند.
این خانه با وجود نزدیکی به خیابانهای شلوغ، همچنان اصالت خود را حفظ کرده و با حیاطی بزرگ و بدون مشرف، فضایی آرام و نوستالژیک برای ساکنان خود فراهم میآورد.
سپهسالار و معماران و عملهها و بناها همه آمدند تا تماشا کنند و وقتی پرده کنار رفت، همه حیرت کردند: هفت سقف معلق، شبیه به هفت کاسه معکوس. همه او را تحسین کردند. سپهسالار به او ۱۰۰ تومان جایزه داد و سپس دستور داد تا از فردا همه زیر دستش کار کنند. جعفرخان گنبدها و گلدستههای مسجد را هم ساخت.