سریال «Fargo» بهخوبی توانسته از طنز سیاه استفاده کند تا فضاهای دلهرهآور و جنایی خود را با لحظات غیرمنتظره و بامزه ترکیب کند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۹۸۹ مطلب
سریال «Fargo» بهخوبی توانسته از طنز سیاه استفاده کند تا فضاهای دلهرهآور و جنایی خود را با لحظات غیرمنتظره و بامزه ترکیب کند.
سال ۱۴۰۳ نشان داد تیتر شدن در فضای فرهنگ و هنر و به خصوص سینما، این روزها مانند آب خوردن است؛ کافی است عدهای را بیاخلاق خطاب کنید، کمی حرکات موزون چاشنی سریالهایتان کنید و یا با چهرهای وحشتزده از شیشه شکسته ماشین و مزاحمت یک عروسک در نیمه شب، استوری بگذارید تا به سرعت نقل محفل و البته تیتر یک رسانهها تبدیل شوید.
رویا میرعلمی در گفتوگو با محسن کیایی گفت: ترمزم نگرفت زدم به یک آقای پیر بعدش هیچی یادم نمیآمد. فقط داشتم شیون میزدم و خودمو میزدم خودش بلند شد آمد گفت من خوبم فکر کردم لهش کردم مرد.
کوئنتین تارانتینو در دهه ۱۹۹۰ وارد سینما شد و بلافاصله خود را به عنوان یک کارگردان نوآور معرفی کرد.
جیسون استاتهام بار دیگر با کارگردان فیلم «زنبوردار» همکاری کرده است که فیلمنامه آن را سیلوستر استالونه نوشته است.
تارانتینو از دهه ۹۰ تاکنون توانسته است که به یک کارگردان و نویسنده برجسته در سینمای جهان تبدیل شود. آثار او همیشه مرزهای سینما را جابهجا کرده و نه تنها با استفاده از خشونت و ارجاعات فرهنگی، بلکه با خلق داستانهایی پیچیده و شخصیتهایی که درگیر بحرانهای هویتی و انسانی هستند، سینما را بهطور جدی متحول کرده است.
۱۹ فیلم سینمایی، تلویزیونی و انیمیشن در روز پنجشنبه (۷ فروردین ماه) از شبکههای سیما روی آنتن میرود.
سینما رویال تهران (فردوسی) اول فروردین ۱۳۴۳ بین میدان فردوسی و خیابان سعدی افتتاح شد. این سینما توسط مهدی باتمانقلیچ در محل استخر رامسر در ساخته شد. این سینما در زمان افتتاح از معدود سالنهای سینمای تهران با پرده عریض سینما اسکوپ بود. سینما رویال با نمایش فیلم «چهار راه حوادث» ساخته ساموئل خاچیکیان با بازی ناصر ملک مطیعی، ویدا قهرمانی و آرمان به سینماهای تهران اضافه شد. گفتنی است که باتمانقلیچ صاحب این سینما سه دانگ مشاع از این عمارت چهارطبقه را با کاربری گالری و سینما را وقف کارهای…
اگر سینما یک زبان جهانی دارد، آکیرا کوروساوا یکی از بزرگترین مترجمان آن است. این فیلمساز افسانهای ژاپنی، نهتنها سینمای کشورش را به جهان معرفی کرد، بلکه با روایتهای حماسی، شخصیتهای عمیق و سبک بصری خیرهکننده، الهامبخش نسلهای بعدی شد. از آثار سامورایی پرشکوه گرفته تا داستانهای روانشناختی و جنایی، فیلمهای کوروساوا همواره ترکیبی از هنر، فلسفه و انسانیت را در خود دارند.
انیمیشنهای کلاسیک دیزنی که تاکنون به نسخه لایو-اکشن تبدیل شدهاند کم نیستند، اما معدود آثاری به اندازه انیمیشن «سفیدبرفی و هفت کوتوله» (۱۹۳۷) محبوبیت دارند.