باستانشناسان هفت سر گاو را در اطراف یک محراب معبد پیدا کردند که به نظر می‌رسید در آنجا به حالت عبادت بر روی زمین قرار گرفته بودند. محققان می‌گویند کشفیات جدید نور تازه‌ای بر زندگی مذهبی و آیین‌های این شهر باستانی می‌تاباند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۷۰ مطلب
باستانشناسان هفت سر گاو را در اطراف یک محراب معبد پیدا کردند که به نظر می‌رسید در آنجا به حالت عبادت بر روی زمین قرار گرفته بودند. محققان می‌گویند کشفیات جدید نور تازه‌ای بر زندگی مذهبی و آیین‌های این شهر باستانی می‌تاباند.
پارک زیردریایی بایا سال ۲۰۰۲ به عنوان یک ناحیه‌ی دریایی حفاظت‌شده قلمداد شد که هم از میراث محیطی و هم از میراث باستان‌شناسی این سایت محافظت می‌کند. دخالت در بقایای باستان‌شناسی، همینطور ماهیگیری، آلوده کردن و حتی شنا کردن در نواحی خاص این منطقه ممنوع است.
باستانشناسان موسسه ملی تحقیقات باستان‌شناسی پیشگیرانه فرانسه (INRAP)، یک گورستان و معبد فرانسوی-رومی را در استان تاریخی برتانی در شمال‌غربی فرانسه کشف کرده‌اند که حاوی اشیاء باستانی بسیار جالب توجهی است.
هنوز مشخص نیست که آیا این دست‌ها از افرادی که قبلاً مرده‌اند قطع شده یا اینکه در زمان بریده شدن دست‌ها صاحبانشان هنوز زنده بوده‌اند. آنچه در حال حاضر با تحلیل‌های استخوان‌شناسی اثبات شده این است که مصریان باستان چگونه دستان را قطع می‌کرده‌اند.
تحلیل رادیوکربن نشان داد این گربه دندان‌خنجری بین ۱۳۴۶۰ تا ۱۳۶۰۵ سال پیش از دنیا رفته است؛ بنابراین با توجه به اینکه زمان انقراض این نوع جانور به همین محدوده زمانی برمی‌گردد، می‌توان گفت که این گربه یکی از آخرین بازمانده‌های نوع خودش بوده است.
این سکه با نام «Eid Mar» شناخته می‌شود و توسط «بروتوس» به مناسبت مرگ «ژولیوس سزار» در سال ۴۴ پیش از میلاد ضرب شده بود.
زمانی که این گوردخمه‌ها کشف شدند، دهه‌ها بود که کلیسای کاتولیک با اصلاحات پروتستانی درگیر بود. به رغم این حقیقت که بقایای خاص انسان قرن‌ها به عنوان بقایای مقدس مورد تکریم بودند، اصلاح‌طلبان پروتستانی عقیده داشتند نگهداشتن این بقایا بت‌پرستی است.
باستانشناسان معتقدند مقبرۀ تازه کشف‌شده در شهر باستانی ساگالاسوس، نشانه‌هایی از یک مراسم تدفین با مناسک جادویی را در خودش دارد. مناسکی که نشان می‌دهند زندگان از بازگشت این مرده در هراس بوده‌اند!
دانشمندان می‌گویند پنج اسکلت یامنا، همراه با ۱۹ اسکلت دیگر از نمونه بزرگتر، نشانه‌هایی از اسب‌سواری را نشان می‌دهند.
قدمت این تسبیح به قرن هشتم یا اوایل قرن نهم بازمی‌گردد که بطور قابل‌توجهی قدیمی‌تر از تسبیح‌های ساخته‌شده از استخوان‌های ماهی کاد هستند که در کلیسای کوچک قرون وسطایی نزدیک در چوینگتون، همچنین در نورثامبرلند، یافت شدند.
