در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۱۱ مطلب
«شکست سوریه زیر چکمه‌های تحریرالشام پیش از آنکه فیزیکی و ناشی از حضور باشد، در حوزه رسانه‌ای صورت گرفته بود. تحریرالشام هنوز کیلومترها به حلب فاصله داشت ولی تیم رسانه‌ای آنها حلب را در تسخیر آنها اعلام می‌کردند و رسانه‌های العربیه و الجزیره هم با تولید فیلم‌های ساختگی و آرشیوی شکست نیروهای سوری و فرار سربازان را به نمایش می‌گذاشتند. همه این اتفاقات ناشی از ماه‌ها آموزش رسانه‌ای بود که آنها در این کشور حاشیه خلیج‌فارس دیده بودند.»
شاید عده‌ای فکر کنند این روز‌ها بنیامین نتانیاهو خوشحال‌ترین فرد دنیا به‌خاطر سقوط دمشق است. اما این عده اشتباه می‌کنند. نوع واکنش برخی روشنفکران غرب‌زده ما و طیفی از مدعیان اصلاحات (نه همه آنها) نشان می‌دهد آنها بیش از نتانیاهو از اوضاع حاکم بر سوریه خوشحال‌اند.
این روز‌ها اخبار سوریه در صدر اخبار منطقه و حتی جهان قرار دارد؛ چه‌بسا آنجا نیز طی ماه‌های گذشته کسانی نسخه غربگرایان را تجویز کرده باشند؛ «با دشمنان مدارا» در سوریه تا مرحله آخر اجرا شد و به سقوط ۱۱ روزه دمشق رسید.
«روی سخنم با رئیس‌جمهور محترم است، مبادا تحت تأثیر کسانی چون آقای ظریف قرار بگیرید که هشت سال ملت ایران را متضرر کرد.»
با گذشت بیش از ۴ ماه از آغاز دولت چهاردهم، در پس وقایعی (از جمله تحریم‌های جدید اروپا بر علیه کشتیرانی و هواپیمایی ایران، قطعنامه ضد ایرانی شورای حکام و...) که در هفته‌های اخیر به وقوع پیوسته، بحث مذاکرات و نوع تنظیم ارتباط ایران با غرب، بیش از پیش به کانون توجه رسانه‌ها و صاحب‌نظران تبدیل شده است.
روزنامه کیهان که تصور می‌کند وظایف قوه قضائیه را بهتر از خودش می‌داند، با این ادعا که اصطلاح‌طلبان مخالف اصل حجاب هستند و نه قانون عفاف و حجاب، نوشت: «وظیفه دستگاه قضا است که به‌طور قاطع با این فرصت‌طلبی مخرب مقابله نماید.»
لبه کیهان چگونه به نظر می‌رسد؟ این پرسش، اکتشافات علمی و فیزیک نظری را به فراز‌های جدیدی سوق داده و درک ما از محدودیت‌های کیهانی را به چالش کشیده است.
روزنامه اصولگرا نوشت: «آقایان نماینده مجلس یک خبری از وزیران اقتصاد و صمت بگیرید ببینید این دو مقام مسئول کجا هستند و چه می‌کنند؟»
مدیرمسئول کیهان با انتقاد از مذاکرات ایران و اروپا در ژنو نوشت: «در صداقت آقایان تردیدی نیست، ولی با عرض پوزش باید گفت، در کاربلدی و ذکاوت سیاسی این عزیزان جای تردید است! آقایان! باور بفرمایید سرتان کلاه گذاشته‌اند!»
یک روزنامه اصولگرا معتقد است که «وقتی حریف در حال جنگ است و وسطِ "مذاکره مذاکره"کردن‌های دوستان در حال طراحی پلن B، اوج روباه‌صفتی دشمن را نشان می‌دهد. در چنین فضایی صحبت از مذاکره جز شکستن وحدت، هیچ دستاوردی برایمان نخواهد داشت.»
