یک گزارش رسمی از وضعیت سکونتی شهرهای جدید تاکید میکند، نبود امکانات و خدمات از جمله مترو در این شهرها، «افت کیفیت زندگی» ساکنان را باعث شده است. ماجرای این بدقوارگی توسعه شهرهای جدید به «نفع درآمدی شرکتهای دولتی از بودجههای آمادهسازی زمینهای ۹۹ ساله» مربوط میشود؛ بنابراین در این سالها، اصرار دولتیها برای مسکنسازی بیشتر به اختصاص زمین بیشتر و «سهمخواهی بیشتر از منابع بودجه سالانه برای آمادهسازی زمین ها» منجر شد و «منابع به مترو و سایر خدمات سکونتی روی این زمینها نرسید».