کارشناس تلویزیون: احداث سد‌ها و گسترش باغات از ۳۰۰ هزار هکتار به ۶۰۰ هزار هکتار عامل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۵۷ مطلب
کارشناس تلویزیون: احداث سد‌ها و گسترش باغات از ۳۰۰ هزار هکتار به ۶۰۰ هزار هکتار عامل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه است.
به گفته مقامات کشوری و استانی تاکنون هیچ مجوزی برای استحصال لیتیوم از دریاچه ارومیه صادر نشده و حتی درخواست شرکتی چینی برای برداشت شورابه رد شد، اکنون تنها دو شرکت خصوصی از نمک این منطقه به عنوان ماده اولیه تولید استفاده می‌کنند.
آخرین تصاویر ماهواره‌ای از دریاچه ارومیه نشان می‌دهد که در فاصله یکسال اخیر از سطح ۸۷۸ کیلومتر مربعی آب دریاچه ارومیه، حدود ۸۰ درصد خشک شده و حالا فقط ۱۷۰ کیلومتر مربع و معادل ۴ درصد از سطح آب دریاچه به جا مانده که مساوی با مرگ قطعی ششمین دریاچه آب شور جهان است.
تبعات و خسارات جانی متعاقب خشک شدن دریاچه ارومیه ظرف سال‌های اخیر بار‌ها از سوی کارشناسان و فعالان محیط زیست و سلامت مورد هشدار قرار گرفته است.
دریاچه ارومیه یک دریاچه شور در شمال غربی ایران و بزرگ‌ترین دریاچه داخلی این کشور است. این دریاچه میان دو استان آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی قرار گرفته‌است. سطح آب دریاچه در دهه‌های اخیر به‌طور چشمگیری کاهش پیدا کرده و تا سال ۱۴۰۱، ۹۵ درصد دریاچه خشک شده‌است. مساحت این دریاچه در سال ۱۳۷۷ در حدود شش هزار کیلومتر مربع بود که در ردیف بیست و پنجمین دریاچه بزرگ دنیا از نظر مساحت قرار می‌گرفت. دریاچه ارومیه به عنوان بزرگ‌ترین دریاچه داخلی ایران، بزرگ‌ترین دریاچه آب شور در خاور میانه، و ششمین…
براساس اعلام شرکت آب‌منطقه‌ای استان آذربایجان غربی، ۱.۳۶ میلیارد مترمکعب برآورد شده که این حجم نیز نسبت به زمان مشابه در سال گذشته حدود ۰.۹۷ میلیارد متر مکعب کمتر شده است.
دریاچهٔ ارومیه یک دریاچه شور در شمال غربی ایران و بزرگ‌ترین دریاچه داخلی این کشور است. دریاچه‌ای که روزگاری بیش از ۲۰ میلیارد متر مکعب آب داشته حال تنها چند برکه کوچک دارد که آن هم به زودی خشک می‌شود و آنچه می‌ماند یک صحرای نمک ویران‌گر است. تصاویر بندر شرفخانه یکی از بندر‌های دریاچه ارومیه در استان آذربایجان شرقی را نشان می‌دهد.
سخنگوی صنعت آب، گفت: طرح بلند مدت آبرسانی به بخش‌های مختلف سیستان و بلوچستان از دریا هدف گذاری شده که تا پایان سال آینده آب دریا به زاهدان می‌رسد.
در سال ۱۳۷۱، حدود ۵۹ درصد از بارش حوضه برای تبخیر و تعرق، ۷ درصد برای رواناب سطحی، ۳۱ درصد برای تغذیه آب‌های زیرزمینی و ۳ درصد برای رهگیری صرف شده است. در سال ۱۳۹۶ این میزان به ترتیب به ۵۵، ۲، ۴۰ و ۳ درصد تغییر کرد. رواناب دارای بیشترین ضریب تغییرات و تغذیه آب زیرزمینی دچار کمترین تغییرات است. در همین مدت بخش‌های شرقی دریاچه ارومیه (شامل عجب‌شیر، آذرشهر، مراغه) دچار بیشترین تغییرات و بخش‌های جنوب غربی حوضه از وضعیت بهتری برخوردار بوده‌اند.
سطح عرصه آبی دریاچه ارومیه نسبت به سال گذشته کاهش چشمگیری داشته است و متأسفانه نگین فیروزه‌ای آذربایجان در روزهای پایانی تابستان حال خوبی ندارد. مقرر شده بود دریاچه ارومیه در قالب طرح‌های ستاد احیا از سال ۱۳۹۴ تا سال ۱۴۰۴ به تراز اکولوژیک خود برسد، حال بعد از گذشت ۸ سال و اجرای طرح‌های متفاوت، بحرانی‌ترین روزهای خود را سپری می‌کند.
