در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱ مطلب
شهر باستانی «غندجان» در استان فارس که یکی از بزرگترین شهرهای دوره ساسانی محسوب می‌شود، سال‌هاست شاهد جولان حفاران غیرمجاز و جویندگان گنج بوده است. در تازه‌ترین موارد، فعالان میراث فرهنگی از حفاری‌های جدیدی در نزدیکی یکی از بناهای تاریخی این شهر خبر می‌دهند. در یک پایش سطحی جدید، حدود ۴۰ گودال تازه شناسایی شده است.
اما آنچه مایۀ نگرانی و غم‌اَنگیز بود دست‌درازی و ساخت‌وسازهای گسترده‌ای بود که روی محوطه و عَرصۀ آن و حریم درجه یک چُنین منطقۀ بسیار ارزشمندی صورت گرفته است. از ساخت مرغداری و شرکت تعاونی گرفته که درست روی محوطه و عَرصۀ آن برپا شده تا کارخانۀ فولادی که در حریم درجه یک آن و حدود ۳ کیلومتری محوطۀ تاریخی و در حال ساخت است.
یک کنشگر میراث فرهنگی گفت: یک محوطۀ بسیار بزرگ و ارزشمند ساسانی در حاشیۀ دریاچۀ بختگان که به ثبت ملی نرسیده و ناشناخته مانده، مورد دست درازی و ساخت و ساز قرار گرفته و تهدیدی جدی برای آن به شمار می‌آید.
«پل ساسانیِ خیرآباد که در نزدیکی چهارتاقی با همین نام قرار دارد و به گونۀ مجموعه‌ای از بناهای عام‌المنفعه ساخته شده، درگیر مرمت‌های غیراصولی شده است. مرمت‌های شلخته‌ای که چهرۀ یادگار ساسانیان را به هم ریخته و به آن آسیب رسانده است.»
«به کاوش‌ها و مطالعات صورت گرفته در تپه تاریخی قالایچی بوکان و سد چپرآباد اشاره کرد و افزود: از آنجایی که محوطه تاریخی قالایچی به‌دلیل احداث سد چپرآباد آبگیری می‌شد و برای همیشه به زیرآب می‌رفت مطالعات و کاوش‌های جدی در این محوطه داشتیم که منجر به نتایج ارزشمندی و پیدایش استقرارهای پیش از تاریخ شد. جدای از کاوش‌های باستان‌شناسی، ۳۰ پروژه مرمتی از مجموع اعتبارات عمرانی سال ۱۴۰۳ توسط اداره میراث‌فرهنگی استان انجام گرفت.»
«مستندات سنگ‌نوشتۀ نویافته پهلوی آباده که به خط پهلوی کتابی و مربوط به اواخر دوره ساسانی است، در اختیار کارشناس میراث فرهنگی استان فارس برای ثبت در آثار ملی نهاده شده و خوانش کامل این سنگ‌نوشته طی مقاله‌ای در مجله‌های علمی کشور بزودی چاپ خواهد شد.»
بخش زیادی از گُرزِ اَسبِ سنگ‌نگارۀ بهرام دوم ساسانی در تنگ چوگانِ کازرون که پیشتر آسیب دیده و مرمت شده بود، فرو ریخت.
یک کنشگر میراث فرهنگی به وضعیت استودان‌های (احتمالا) ساسانی که در مرودشت تخریب شده و با حفاری‌های گسترده روبه‌رو شده است، اشاره و اظهار کرد: برخی به بهانه‌های واهیِ یافتن گنج، که وجود خارجی ندارد، به این یادگار‌های دوران ساسانیان در بخش درودزَن شهرستان مَرودشت و در دو کوه جداگانه، تعرض کرده و پایین آن‌ها را شکسته و آسیب‌های برگشت‌ناپذیری به جا گذاشته‌اند.
