در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۵۸ مطلب
«این جنگ، آموزه‌های مهمی برای ایران، منطقه و البته جهان داشت و نشان داد که دفاع از حریم هوایی می‌تواند چقدر ضروری و تعیین‌کننده باشد. نکته دیگر، شناخت دشمن است. اسرائیل در حمله به ایران از دو فاکتور فریب و نفوذ استفاده کرد و همین دو فاکتور باعث شد که ایران در ابتدا غافلگیر شود، هر چند که به‌سرعت توانست نیروی خود را سازماندهی مجدد کند.»
وزیر امور خارجه علت اصلی استمرار و گسترش جنگ‌افروزی رژیم صهیونیستی را بی‌کیفرمانی این رژیم و حمایت همه‌جانبه آمریکا و برخی کشورهای اروپایی از آن دانست و بر مسئولیت قانونی و اخلاقی همه دولت‌ها برای توقف جنایات رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان و تجاوزهای آن علیه مردم منطقه تاکید کرد.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هفتم گفت: «وقتی اسرائیل ، آمریکا و غرب توانمندی‌های نظامی، موشکی، پهپادی و مدیریت میدان توسط جمهوری اسلامی را عمیقاً درک کردند و به چشم خود دیدند که جمهوری اسلامی ایران چگونه اسرائیل را تا لبه پرتگاه و سقوط پیش برد.»
«مسئولان ایرانی بارها تأکید کرده‌اند که خواهان جنگ با هیچ کشوری نیستند ولی مقامات باکو باید بدانند که هیچکس در ایران همسایگان خود را در صورتی که به این ملت خیانت کنند نخواهد بخشید؛ بنابراین، مقامات باکو بایدعدم همراهی با رژیم صهیونیستی را به اثبات برسانند و یا منتظر تنبیه باشند.»
«جنگ اخیر ایران و اسراییل، نقطه عطفی بود که نه‌تنها توازن امنیتی منطقه را تحت تاثیر قرار داد، بلکه فرصت بازنگری در مسیر تحریم‌ها، دیپلماسی و سیاست‌های هسته‌ای را نیز فراهم کرد. برخلاف تصور عمومی، این جنگ شاید بیش از آنکه بهانه‌ای برای تشدید فشارها باشد، به یک نقطه اشباع در منطق تحریمی غرب تبدیل شده باشد، نقطه‌ای که در آن ادامه فشار، بدون هدف روشن، به خودزنی راهبردی می‌ماند.»
حملات اسرائیل و آمریکا به ایران، جمهوری آذربایجان را در تنگنای ژئوپلیتیکی میان تهران، تل‌آویو، آنکارا و واشنگتن قرار داده است. باکو با اتخاذ موضعی بی‌طرفانه، هم‌زمان در پی حفظ روابط با متحدان غربی و پرهیز از تحریک ایران است؛ اما در خفا، از تضعیف موقعیت تهران برای پیشبرد اهداف منطقه‌ای خود ازجمله انزوای ارمنستان و گسترش نفوذ در مناطق آذری‌نشین ایران بهره‌برداری می‌کند؛ گرچه این راهبرد با مخاطرات جدی همراه است.
روسیه در بستر جنگ ایران و اسرائیل، موضعی دوپهلو گرفته است؛ از سویی با محکوم کردن حملات آمریکا و اسرائیل به ایران، بر همبستگی با متحد استراتژیک خود تأکید می‌کند و از سوی دیگر، به‌هیچ‌وجه وارد حمایت نظامی آشکار از تهران نمی‌شود. پوتین تلاش می‌کند خود را میانجی غیررسمی نشان دهد، کسی که «پیشنهادهایی برای صلح» مطرح می‌کند، بی‌آن‌که مسئولیت رسمی بپذیرد.
حملات آمریکا و اسرائیل گرچه برنامه هسته‌ای ایران را کند کرده‌اند، اما نتوانسته‌اند زیرساخت‌های هسته ای را نابود کنند. اروپا همچنان بر گفت‌وگو با تهران تأکید دارد، اما فضای سیاسی بسته و بی‌ثباتی سیاست‌های آمریکا، روند مذاکرات را دشوار کرده است. دیپلمات‌ها هشدار می‌دهند بدون توافق جدید، کنترل بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران غیرممکن خواهد بود؛ در حالی که تهران همکاری با آژانس را کاهش داده و اختلافات درباره برنامه موشکی نیز پابرجاست.
با تحولاتی که پشت سر گذاشتیم، موضع‌گیری‌ها در خصوص دیپلماسی و مذاکره سخت‌تر شده. یک طرف خواستار تعطیلی دیپلماسی و مذاکره است و یک طرف دیگر می‌گوید در این شرایط بیشتر از قبل به مذاکره و توافق نیاز داریم. هر دو طرف بر این نکته تاکید دارند که بازی عوض شده است.
در شرایطی که حملات نظامی اسرائیل به غزه، کرانه باختری، لبنان، سوریه و اکنون ایران ادامه دارد، نگرش امنیتی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس به تهدید اسرائیل در منطقه دستخوش تحولی جدی شده است.
