در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۵۸ مطلب
«در بحبوحه تهدیدات اسرائیل علیه ایران با محوریت آغاز جنگی جدید، برخی ملاحظات مطرح هستند که نشان می دهند چشم‌اندازهای آتی ماجراجویی تل آویو علیه تهران، چندان روشن نیستند. این مساله با توجه به اُفت توان پدافندی اسرائیل از حیث تدارکاتی پس از جنگ 12 روزه و البته آمادگی تهران برای حملات موثرتر علیه فلسطین اشغالی، ابعاد جدی‌تری را به خود می گیرد.»
ترکیه در قبال درگیری ایران و اسرائیل ضمن هشدار نسبت به تشدید تنش‌ها، بر حل‌وفصل پرونده هسته‌ای ایران از مسیر دیپلماسی تأکید دارد. آنکارا حملات اسرائیل را نقض حقوق بین‌الملل دانسته و از خطر گسترش بحران به منطقه، تهدیدات هسته‌ای، مهاجرت و تضعیف مبارزه با تروریسم ابراز نگرانی کرده است. ترکیه خود را میانجی فعال معرفی کرده و معتقد است امنیت خاورمیانه نباید به دوگانه ایران–اسرائیل محدود شود، بلکه نیازمند ابتکارات گسترده‌تر منطقه‌ای و جهانی است.
تهدیدات مکرر مقام های ارشد اسرائیلی با محوریت نزدیک بودن حمله به ایران، به طور خاص معطوف به تحقق این هدف است که نوعی رکود اقتصادی فراگیر را در کشور ایجاد کند و سطح عدم قطعیت ها در اقتصاد ایران را به نحو فزاینده ای افزایش دهد.
مدیر پروژه ایران در «گروه بین‌المللی بحران» در مصاحبه با مجله‌ای آلمانی، از تبعات حمله اسرائیل به ایران سخن گفت.
در پی جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، چهره واقعی بازیگران منطقه‌ای و قدرت‌های جهانی آشکار شد: آمریکا همچنان بازیگر اصلی و تعیین‌کننده باقی ماند، در حالی که چین صرفاً به مواضع لفظی بسنده کرد و ضعف خود در کنشگری عملی را نمایان ساخت. این تحولات نشان داد که در رقابت قدرت‌های بزرگ، تنها قدرت سخت و اراده عملی سرنوشت بحران‌ها را رقم می‌زند و سیاست‌های نمادین کافی نیستند.
در شرایطی که روسیه زیر فشار بی‌سابقه تحریم‌های غرب و تهدیدهای ترامپ قرار دارد، پوتین همچنان بر حفظ سیاست تماشاگر محتاط در قبال ایران و اوکراین اصرار می‌ورزد؛ نه حاضر است ایران را به بمب هسته‌ای برساند، نه سقوط نظام جمهوری اسلامی را می‌خواهد. ایران برای مسکو یک شاهراه اقتصادی برای دور زدن تحریم‌هاست و اتحادشان بیش از هر زمان بی‌اعتمادی متقابل استوار شده است.
تل‌آویو در پشت صحنه از طریق بازی با کارت اروپا سعی دارد تا در عرصه سیاسی، ایران را وادار به عقب‌نشینی کند. در این رابطه نیز با اهرم هایی نظیر فعال سازی مکانیسم ماشه علیه تهران بازی می کند. با این همه، آنچه واضح است این نکته می باشد که دیپلماسی ایران با اروپا در وضعیت فعلی، ادامه میدان جنگ است و تصمیم‌سازان ایران از این مساله به خوبی اطلاع دارند.
اسرائیل با حمله نظامی به سایت‌های هسته‌ای ایران، همزمان با مذاکرات هسته‌ای، بی‌اعتمادی تاریخی تهران به غرب را تشدید کرد. تجربه‌های مکرر خیانت و فشار، رهبران ایران را به این باور رسانده که تنها باید به خود متکی باشند و نمی‌توانند به وعده‌ها و توافقات غرب اعتماد کنند. تا زمانی که غرب تضمین واقعی و پایدار ارائه ندهد، تهران راهبرد مقاومت و احتیاط را ادامه خواهد داد.
استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه گفت: «این جنگ نشان داد که فراتر از اختلافات سیاسی و اجتماعی، باور به "ایرانی بودن" و حفظ تمامیت کشور، انگیزه‌ای قوی برای ایستادگی مشترک است. مردم با وجود تمام تفاوت‌ها و گلایه‌هایی که داشتند، پشت یکدیگر و پشت ایران ایستادند، چون اعتقاد داشتند برای بهبود وضعیت و چانه‌زنی درباره مسائل کشور، ابتدا باید "ایران" باقی بماند و جنگ خارجی راه‌حل خوبی برای حل مسائل داخلی کشور نیست.»
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و صاحبنظر مسائل چین گفت: «انتظار حمایت نظامی مستقیم و کامل چین از کشورهایی مانند ایران، مشابه رویکرد آمریکا بر اساس منطق و منافع خود چین، دور از واقعیت است. چین ممکن است رفتارهای یکجانبه آمریکا را محکوم کند و حمایت سیاسی یا اقتصادی ارائه دهد، اما نوع حمایت او باید در چهارچوب عقلانیت و مصالح ملی خودش تحلیل شود.»
