آقایی در وهله اول یک شخصیت ملموس و باورپذیر ارائه می‌دهد. مخاطب می‌داند او کیست و منظورش از رفتار‌هایی که در پیش گرفته، چیست. بازیگر نقش را مال خود کرده و برای جزئی‌ترین رفتار‌های او طراحی داشته است. این را می‌توان از کنش و واکنش‌های آقایی در موقعیت‌های مختلف فهمید؛ چه جایی که ساکت است و انتقال حس را به چشم واگذار می‌کند و چه آنجا که با فریاد حرفش را می‌زند.
