سال ۱۹۴۷، فیدل هنوز دانشجو بود که دانههای انقلابی در دلش جوانه زد. دل به مبارزه علیه ظلم و ستم بست؛ علیه دیکتاتورها و نفوذ آمریکاییها. روزهای شور و هیجان در کلمبیا و همراهی با تبعیدیان دومینیکن، بخشی از این مسیر پرماجرا بود. زندان و تبعید اما نمیتوانستند شعلهای که در او زبانه میکشید را خاموش کنند.