مجسمه‌های پرویز تناولی در این سال‌ها گاه مورد بی‌مهری و حتی سرقت قرار گرفته‌اند، اما دغدغه او، خانواده و شاگردانش برای مرمت این آثار و بازگرداندن آنها به میان مردم، خود گویای عشق این هنرمند به کشور و مردمش است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۲۲ مطلب
مجسمه‌های پرویز تناولی در این سال‌ها گاه مورد بی‌مهری و حتی سرقت قرار گرفته‌اند، اما دغدغه او، خانواده و شاگردانش برای مرمت این آثار و بازگرداندن آنها به میان مردم، خود گویای عشق این هنرمند به کشور و مردمش است.
اشک‌های ایرج نوذری لحظه رخصت گرفتن فرزاد حسنی برای استفاده از صدای زنده‌یاد منوچهر نوذری با هوش مصنوعی، در یک مـ‌سابقه تلویزیونی.
پروانه اعتمادی به گفته خودش سلیقه‌اش را از بهمن محصص به یادگار برده بود و جسارتش را از جلال آل‌احمد. صریح بود، اما صراحت تنها، وجهی از شخصیت اوست.
روز‌های ابتدایی امسال بود که رضا داوودنژاد بازیگر جوان سینما و تلویزیون چشم از جهان فرو بست. وی ۱۳ فروردین به علت عوارض ناشی از عفونت خون پس از پیوند کبد و بعد از از یک دوره بستری در بیمارستان در ۴۴ سالگی درگذشت. رضا داوودنژاد فرزند علیرضا داوودنژاد کارگردان، در فیلم‌های مختلفی از جمله «مصائب شیرین»، «مرهم»، «خیابان‌های آرام»، «هوو»، «لامینور»، «بی رویا» به ایفای نقش پرداخته و در سریال‌های خاطره‌انگیزی، چون «پشت کنکوری‌ها»، «باغچه مینو»، «زندگی به شرط خنده» و «متهم گریخت» و … حضور داشته است.
مراسم اختتامیه بیست و یکمین جشن «تصویر سال» و جشنواره فیلم تصویر عصر جمعه ۲۴ اسفند ماه ۱۴۰۳ با حضور نادره رضایی معاون هنری وزیر فرهنگ، شینا انصاری معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و جمع کثیری از هنرمندان و داوران بخش‌های مختلف این رویداد در سالن شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
نوروز ۱۴۰۴ آرام آرام فرا می‌رسد و جای خالی درگذشتگان سال پیش در کنار سفره‌های هفت سین احساس می‌شود. در سالی که گذشت، جامعه فرهنگ و هنر ایران چهره‌های شاخصی را از دست داد. رضا داوودنژاد بازیگر سینما و تلویزیون در آخرین روز نوروز سال گذشته در ۴۳ سالگی درگذشت. مسعود اسکویی، مجری و گوینده رادیو، و بازیگرانی، چون سعید راد، هوشنگ حریرچیان، زهره حمیدی، صدرالدین حجازی، ژاله علو، منوچهر والی‌زاده و همچنین فریدون شهبازیان، موسیقیدان محمد علی بهمنی، نویسنده و شاعر، جهانگیر درویش، معمار و طراح از…
سه بازیگر در سال‌های اخیر بسیار کم کار بوده‌اند و جز حضور گاه به گاه در یکی دو برنامۀ گفتگوی تلویزیونی فعالیت هنری خاصی نداشته‌اند.
هنرمندان از اقشار محبوب و پرطرفدار جامعه هستند که کسب اطلاعات از زندگی شخصی شان برای همه هوادارانشان از جذابیت ویژه‌ای برخوردار است.
داو,د احمدی مونس با نام هنری «آروین» را از زمانی که چهارده ساله بود، می‌شناختم. آن روز‌ها بیست سالم بود و همزمان با «گل آقا» در خانه روزنامه نگاران جوان فعالیت می‌کردم. داود نوجوانی ترکه‌ای بود که در نشریه‌ای تجربی به نام «آروین» کاریکاتور منتشر می‌کرد.
تصاویری از هنرمندان و چهره‌های مشهور در جشنواره تئاتر و موسیقی حافظ منتشر شده است.
