در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱ مطلب
مشکل اصلی در نگاه تُندروها به فرهنگ و جامعه، نوعی سندروم کنترل است، همان رویکردی که هر پدیده نو را تهدید می‌بیند و در برابرش دیوار می‌کشد. این همان خطای تاریخی است که از استالین تا امروز مدام تکرار شده، به تصور اینکه می‌توان جامعه را از بالا مهندسی کرد و انسان جدید آفرید. نتیجه همیشه یکسان بوده است؛ رکود فرهنگی، سرکوب خلاقیت و گسترش نافرمانی پنهان. در ایران نیز هرگاه سیاست رسمی درِ گفت‌وگو را بسته، جامعه راه خود را یافته؛ از موسیقی و اینترنت تا پوشش و سبک زندگی.
وزیر میراث فرهنگی دولت رئیسی گفت: شما وقتی با همدیگر گفت‌وگو می‌کنید، در گفت‌وگو سوءتفاهم‌ها برطرف می‌شود، افراد به همدیگر نزدیک می‌شوند، با هم دعوا نمی‌کنند و کار را به رسانه‌ها نمی‌کشانند. این کار در کشور انجام نمی‌شود. دلیلش را می‌دانید؟ خیلی‌ها نان‌شان در دعواها است. اگر گفت‌وگوی سازنده شکل بگیرد و دعواها کمتر شود بازار آن‌ها کساد می‌شود.
محمدصادق جوادی‌حصار گفت: برخی گروه‌ها وقتی کم می‌آورند زبان به درشت‌گویی و فحش و ناسزا می‌گشایند. حسین کنعانی‌مقدم نیز اظهار کرد: سکانس بعدی فحاشی در عرصه سیاسی گسترش خشونت در جامعه است.
در روزهایی که ایران با تهدیدات جدی منطقه‌ای مواجه است، شاهد یکی از نادرترین پدیده‌های اجتماعی-سیاسی هستیم، یکپارچگی مثال‌زدنی ملت ایران، فارغ از قومیت، دین، مذهب و گرایش‌های سیاسی، در حمایت از موجودیت کشور و دفاع از کیان ملی. جنگ دوازده‌روزه اخیر نه‌تنها عاملی برای تنش نبود، بلکه باعث تقویت پیوندهای ملی و روشن شدن خطوط مرز میان "ملت" و "اقلیت بی‌پروا" شد
تحلیل‌گر مسائل سیاسی و عضو ادوار کمیسیون امنیت ملی و سیاست‌خارجه مجلس گفت: «واکنش‌های شخصیت‌های تندرو که ردپای آن‌ها در دولت سیزدهم هم به چشم می‌خورد، برای تأخیر در روند احیای برجام زمینه‌سازی کرده بودند. آن‌ها عامل خسارات جبران‌ناپذیری به منافع ملی و اقتصاد هستند. باید بگوییم که ماجراجوی تندروها بر تئوری‌هایی که به جنگ ختم می‌شود، قابل قبول نیست. همین آقایانی که همه آن‌ها را میشناسیم، بیایند رودرروی مردم بایستند و در برابر این ستم‌هایی که به ملت ایران شده است، پاسخگو باشند. وقتی می‌توانیم…
مرتضی رشیدی، عکاس حیات وحش ویدیویی از پرنده «هما» در پارک جنگلی «تندوره» خراسان رضوی منتشر کرده است. هما (کرکس ریشدار)، پرنده‌ای نمادین در فرهنگ ایرانی و سمبل سعادت و خوشبختی است.
«آنچه اتفاق افتاده این است که دست جناح تندرو از فرایند مذاکرات کوتاه شده است و قادر به تاثیرگذاری نیست و لذا سعی می کند تاثیرگذاری خود را با ایجاد هیاهو دنبال کند. به طور مثال سعی کردند از مراسم روز 13 آبان استفاده کنند یا بیلبوردهایی در سطح شهر نصب کنند.»
«مسئله هسته ای ایران در ریل حل و فصل قرار گرفته است؛ مگر اینکه فشار اسرائیلی ها و جمهوری خواهان تندرو از یکسو و فشار تندروهای ایران از سوی دیگر مانع انجام کار شود. در غیر این صورت من فکر می کنم مسئله هسته ای ایران روی غلتک افتاده است.»
