سمیه و شاهرخ میخواستند در سن کم با یکدیگر ازدواج کنند، حتی یک بار هم با همدیگر از خانه فرار میکنند و سمیه تنها راه چاره را خلاصی از خانواده میدانسته است. دادگاه در ۱۷ بهمن سال ۱۳۷۵ هر دو را به قصاص محکوم کرد که با اعلام گذشت پدر سمیه، شاهرخ به ۱۰ سال و سمیه به ۱۲ سال زندان محکوم شد که هرکدام ۲.۳سال بعد آزاد شدند. آنها بعد از آزادی با هم ازدواج نکردند و هرکدام زندگی تازهای در پیش گرفتند، درحالیکه هیچ مانعی برای ازدواج نداشتند.