عده‌ای نان اصلاحات را می‌خورند اما خودشان دیکتاتور هستند. من می‌گویم دیکتاتوری نکنید، وگرنه اصلاحات که از اساس خوب است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۹۰ مطلب
عده‌ای نان اصلاحات را می‌خورند اما خودشان دیکتاتور هستند. من می‌گویم دیکتاتوری نکنید، وگرنه اصلاحات که از اساس خوب است.
آقاجری: «در شرایط کنونی، برخی از افراد نسبت درستی با تاریخ برقرار نمی‌کنند. ما باید بدانیم در انقلاب مشروطه می‌خواهیم راه نائینی را برویم یا نه؟ اگر بتوانیم این نسبت را تعیین کنیم، می‌توانیم با منطقی‌کردن انتظارات خود از آینده، حال و آینده خود را بسازیم. انقلاب سال ۵۷ با تعیین نسبت تاریخی با مشروطیت که گفتمان تحول‌خواه آن را پذیرفته بود، پیروز شد؛ اصلاحات زمانی به ثمر می‌نشیند که نسبت درستی با تاریخ برقرار کرده باشیم».
شکست اصلاحات شکل گرفتن انقلاب، دخالت خارجی و احیانا بروز خشونت در کشور را ممکن می‌کند. برای اینکه دچار همین وضعی نشویم می‌گوییم باید اصلاحات را زنده نگهداشت و امید مردم به اصلاحات را حفظ کرد، حتی اگر به قیمت عبور از اصلاح‌طلبان کنونی باشد.
این حرف ها ظاهرا به مذاق آقای اژه ی خوش نیامد و گفت و گو سر از عصبیت در آورد، سر و صدا بالا گرفت و فضای جلسه دقایقی متشنج شد و کار به دعوا کشید. آقای سحرخیز که پریشان بود از جلسه خارج شد و من شنیدم ایشان در بیرون جلسه عکاس خواسته تا از جای ضربه ای که خورده عکس بگیرند.
اما با توجه به اینکه معمولاً هر روزنامه یا سایت یک جمله از متن مصاحبه را تیتر می‌کند از صحبت‌های بنده نیز "مفید بودن بازگشت رئیس دولت اصلاحات به سیاست" تیتر شد که انتقاداتی را در پی داشت، در صورتی که این عبارت در بین 25 جمله مطرح شده است و این بازگشت را با شروطی مطرح کردم که به آنها توجه نشد.
علیرضا علوی‌تبار، فعال اصلاح‌طلب: آقای هاشمی صاحب جایگاه بود و از موضع قدرت این طور بود اما آقای روحانی چنان موقعیتی نداشت. اطرافیان آقای هاشمی بعضا آدم های قوی بودند اما اطرافیان آقای روحانی... چه بگویم، بهتر است چیزی نگویم. در نگاه ما که روحیه انقلابی مان را هنوز داشتیم ایشان کمی هم خوشگذران بود و سبک زندگی لوکسی داشت.
قتل‌هایی که قبل از سال ۷۷ به‌وقوع پیوست، تصویر مشخصی بین مطبوعات آن زمان نداشت. به‌صورت پراکنده، کم‌وبیش اظهاراتی می‌شد که مثلا فلان قتل انجام‌شده یا فلان فرد شرور در نقطه‌ای از تهران ترور شده است یا فلان عنصر فاسد دچار مشکل شده، اما هیچ‌گاه روزنامه‌ها موضوع را تعقیب نمی‌کردند؛ اگر تعقیب هم می‌کردند شاید پاسخ روشن و دقیقی دریافت نمی‌کردند.
ما اگر می‌دانستیم از جانب نیروهای تمامت‌خواه این همه سنگ پیش پای روحانی خواهد افتاد و از آن سو، دولت دست راستی مانند ترامپ بر سر کار خواهد آمد، شاید بهتر بود اساساً عطای انتخابات را به لقایش می‌بخشیدیم و سرنوشت اصلاحات را به دولت روحانی گره نمی‌زدیم.نه اینکه بخواهم، تنزه‌طلبی کنم اما خود دولت روحانی هم استعداد و ظرفیت کافی برای مقابله با معضلات داخلی نداشت . بنابراین ما به لحاظ اخلاقی هم نمی‌توانستیم وظیفه‌ای در قبال وی داشته باشیم.
سلاح نقد را نبايد دست‌کم گرفت. حداقل بقيه را به تأمل وامي‌دارد. بايد نقد کنيم. نشان دهيم که حرف ما با همه‌چیز سازگار نيست و چیزهایی را رد می‌کند. اگر این کار را می‌کردیم، خیلی به شکل‌گیری آن شبکه کمک می‌کردیم. به نظرم عناصری از گفتمان اثباتی شکل گرفته كه باید به‌کارگیری آن را شروع کنیم. برخی از جوانانی که مجموعه «فرشگرد» را راه انداخته‌اند، در مجموعه‌ای بودند به نام «دانش‌آموختگان لیبرال»؛ لیبرالِ سلطنت‌طلب؟ مشخص است که چیزی ایراد دارد. چطور ممکن است؟ جز اغتشاش گفتمانی البته تعبیر بدتری هم دارد
بعد از اینکه جامعه متوجه نتیجه مثبت اصلاحات گرجستان شد این سوال مطرح شد که چرا «شیفت سیاسی» با تاخیر صورت گرفت و گرجستان در این بین زمان زیادی را از دست داد؟ بنابراین موج مطالعات جدید اقتصاددانان سیاسی به سمت پاسخ به این سوال گرایش یافت. برای پاسخ به این سوال اقتصاددانان جامعه را به دو گروه تقسیم کردند. گروهی که در قبال سیاست‌گذاری موجود رویکرد «چشم‌پوشی یا Ignorance» را در پیش می‌گیرند و اکثریت جامعه هستند.
