در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۹ مطلب
محمد فاضلی جامعه شناس در صفحه شخصی اش نوشت: غرور از این برد به معنای ندیدن روز‌های غمبار و تیره این سرزمین و مردمانش نیست، چشم پوشیدن بر همه رنج و غمی نیست که از بلوچستان تا کردستان را در برگرفته، تایید سیاست و روش نادرستی نیست که از اقتصاد تا محیط زیست را در برگرفته؛ این فقط غرور غمبار برای ایران است.
محمد فاضلی نوشت: برخی فکر می‌کنند راه‌حل مثل ابزاری گمشده در یک جعبه‌ابزار است که کسی هنوز آنرا نیافته یا به فکرش نرسیده است از آن استفاده کند.
دانشگاه عرصه «آزادی دانشگاهی» است و جامعه‌ای می‌تواند محمل خلاقیت، باروری اندیشه‌ها، حرکت و پویایی فکری و اجتماعی باشد که آزادی دانشگاهی را فارغ از نفوذ قدرت سیاسی به رسمیت بشناسد.
امروز زمان نگرانی و اظهار تاسف کردن برای محمد فاضلی نیست که با استعداد و دانش و کوششی که دارد، همیشه چشم‌انداز‌های بسیاری در برابرش گشوده است. امروز روز غصه خوردن برای خود، برای ما اصحاب علوم اجتماعی و انسانی نیست که باید وقت خود را به جای نوشتن چنین مقالاتی از آنچه بدیهی است، صرف دفاع و دغدغه داشتن، اندیشیدن و یافتن راه حلی برای مشکلات بی پایان مردمان کنیم
تعلیق استادِ فاضل و مصلح، جناب محمد فاضلی از تدریس در دانشگاه، زنگ خطری برای آزادی تفکر و بیان است.
به راستی امثال او چرا و چگونه حذف می‌شوند؟ چه کسانی از حذف او خرسندند و بهره می‌برند؟ مدیریت‌های عشیره‌ای صرفا به شادی و سرور در عشیره خود دلخوش هستند. تنها محدودی از کسان و اطرافیان خویش را می‌بینند.
دانشگاه شهید بهشتی در بیانیه ای اعلام کرد: قرارداد پیمانی دکتر فاضلی به علت عدم انجام تکالیف مقرر مورد تایید هیئت قرار نگرفته است.
هر تصمیمی مبنی بر اخراج و یا جذب هیئت علمی در دانشگاه‌ها باید طبق قوانین و مقررات صورت بگیرد.
صبح امروز، خبری در خصوص اخراج محمد فاضلی استادیار دانشگاه شهید بهشتی و یکی از جامعه‌شناسان مطرح ایرانی در فضای مجازی منتشر شد.
۵۷ نماینده مجلس طرحی با عنوان «رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور» ارائه کرده‌اند که یک مقدمه توجیهی، شش ماده و ۱۰ تبصره را دربر گرفته و هزار و ۴۶۵ کلمه است. این طرح به دلیل ارتباط با حوزه آموزش، از جنس سیاست‌گذاری فرهنگی است. نشان خواهم داد که این طرح چگونه عمق فاجعه در سیاست‌گذاری کشور به‌طور کلی و سیاست‌گذاری فرهنگی به‌طور خاص را نشان می‌دهد.
