در میان آثار پاییزی تئاتر، چندین اثر با درونمایههای مشترک بر صحنه آمدهاند. نمایشهای «گالیله»، «بکت»، «شوایک» و «شیوه به قداست رساندن یک اعتراف کننده نامعتبر» نمونههاییاندکه در آنها کشیش، به عنوان یکی از شخصیت های اصلی، وکلیسا، خواندن دعا و اعتراف از صحنههای مهم و اصلی محسوب میشوند. تقابل و تضاد میان قدرت و دین، علم و دین، جامعه و دین به عنوان امری جایگزینی،قدرتی که کلیسا همواره از آن بهره می بردو بعضا رقابتی همسو بهقصد رسیدن به قدرت یا بازپسگیری آن،مضمون مشترکی در این نمایشهاست.