در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۰ مطلب
در این جلسه، آخرین تحولات مرتبط با موضوع هسته‌ای و روابط دوجانبه با سه کشور اروپایی، در پرتوی اقدام ناموجه و غیرقانونی آنها در سوء استفاده از شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران و همچنین تدابیر مناسب جهت صیانت از منافع ملی کشورمان مورد بررسی قرار گرفت.
«آقای آلبانیز خودش هم می‌دانست که اتهامات وارده بر ایران عزیز دروغین است، اما گویا ایستادگی بر موضع حق و مقابله با دارودسته لابی و مافیای صهیونیستی به سرکردگی کسانی چون David Adler در AJA و Mark Leibler و خانم Jillian Segal صهیونیست و شوهرش با هلدینگ خانوادگی مالتی میلیاردی شان، برای‌شان هزینه داشت!»
«تنظیم احمد پژمان روی آثار آهنگسازان دیگر هم دارای پیچیدگی‌های هارمونی نیست، بلکه ساده و قدرتمند است و این مهم به دلیل قدرت درک پژمان از دستگاه‌های موسیقی ایران بود که موسیقی ایرانی هارمونی‌های سنگین را پذیرا نیست و نباید هویت ملودی از بین برود؛ به همین خاطر کارهایی که برای خوانندگان و آهنگسازان تنظیم کرده به راحتی با شنونده ارتباط برقرار می‌کند.»
بعید می دانم بین ایران و اتحادیه اروپا توافق خارق العاده ای شکل بگیرد. مذاکرات انجام خواهد شد اما با توجه به سختگیری ها و پافشاری های موجود، از سوی طرفین بر سر مواضعشان، دستاورد این مذاکرات خیره کننده نخواهد بود. از دید من ایران در گام نخست باید با آمریکا مذاکره می کرد چون ایالات متحده است که از پشت صحنه، اروپایی ها را تحریک می کند. در خاورمیانه، منافع اسرائیل برای آمریکا از هر موضوع دیگری مهمتر است.
سفیر جدید ایران در انگلیس در دیدار با عراقچی، برنامه‌ها و اولویت‌های خود را برای تقویت روابط دوجانبه تهران-لندن تشریح کرد.
مرضیه افخم به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در اسلوونی انتخاب شد. وی پیشتر سفیر ایران در مالزی بود و همچنین افخم نخستین زنی است که در جمهوری اسلامی به عنوان سفیر برگزیده شده است.
رئیس‌جمهور پزشکیان تلاش برای شناساندن ظرفیت‌های کشور، تقویت ارتباطات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و علمی و دانشگاهی کشورمان با جهان، رفع موانع و فراهم کردن زیرساخت‌های تسهیل تجارت خارجی را از اهم ماموریت‌ها و وظایف نمایندگان و سفرای کشورمان در مجامع بین‌المللی و کشور‌های مختلف عنوان کرد.
«هوگو شورتر» سفیر انگلستان در ایران با دو متهم امنیتی تبعه انگلیس در محل دادسرای عمومی و انقلاب مرکز استان کرمان دیدار کرد.
انتصاب سفرایی که بیش از آنکه به زبان، سیاست، اقتصاد و فرهنگ کشور میزبان مسلط باشند، تجربه مدیریتی در نهاد‌های داخلی دارند، می‌تواند به افت کیفیت مذاکرات، کاهش اثرگذاری در دیپلماسی دوجانبه و هدررفت فرصت‌های بین‌المللی منجر شود.
