در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۶ مطلب
آمریکا و اسرائیل به عنوان متحدان دیرینه، سال‌هاست در پی گسترش نفوذ خود در خاورمیانه هستند. آنها می خواهند با استفاده از هر ابزار ممکن، از تحریم‌های اقتصادی تا فشارهای سیاسی استفاده کرده و جایگاه خود را تحکیم کنند. اگر ایران در راه دیپلماسی متوقف شود یا در دام تحریم‌ها گرفتار شود، عملاً مسیر پیشبرد اهداف آنها هموارتر خواهد شد.
آن زمانی که کشورهای عرب منطقه به خود اجازه دادند نام خلیج فارس را خلیج مطرح کنند، مشخص بود که در ذهن خود به دنبال توسعه طلبی بی ضابطه و غیرقانونی هستند. مدت هاست که کشورهای عرب منطقه نسبت به منافع ایران طمع ورزی دارند. در مقابل ما چه رفتاری نشان داده ایم؟ درست است که اکنون عرب ها و به شکل مشخص امارات روی جزایر سه گانه متمرکز شده اند. اما این کشورها درباره موضوعات دیگری نیز همین رفتارها را نشان داده بودند.
در فضای ناپایدار بین‌المللی امروز، با تنش‌هایی که از شرق اروپا تا شرق آسیا در جریان است، سیاست خارجی ایران نیازمند تعقل و شفافیت راهبردی است. اظهارات چهره‌هایی چون لاوروف، بیش از آن‌که بازتاب‌دهنده یک واقعیت قریب‌الوقوع باشند، بخشی از ابزارهای بازی ژئوپلیتیک‌اند. ایران باید آگاهانه میان منافع کوتاه‌مدت برخی بازیگران جهانی و منافع پایدار ملت خود تمایز قائل شود.
مذاکرات دوباره می‌تواند ما را از بن‌بست خارج کند؛ البته باید به‌طور واضح بیان شود که دیگر زمان مذاکره برای انطباق فعالیت‌های خود در مقابل قراردادهای گذشته گذشته است. امروز باید چانه‌زنی کنیم تا آنها انتظاراتی از ما به‌عنوان کشوری تسلیم‌شده و شکست‌خورده نداشته باشند.
تاکید من بار دیگر بر این است، از یک سو ارسال نامه از طرف ویتکاف و از سوی دیگر توقف تحریم های جدید، که می تواند به عنوان کاهش فشار بر مذاکره کننده ایرانی تعبیر شود، یک نشانه مهم و قابل توجه است که نباید اجازه دهیم بیات شود.
ورود چین و روسیه به موضوع ایران را در مرحله اول به شکل دفاع آنها از خودشان و نگرانی آنان از جنگ میبینم. روسیه برای مدتی بسیار طولانی، درگیر جنگ است و از هزینه‌های جنگ کاملا مطلع است. چین، در حوزه دیپلماسی عاقل‌تر از آمریکا و روسیه است. آمریکایی‌ها بار‌ها خواسته‌اند چین را به جنگ و کشمکش نظامی بکشانند، اما چین با توجه به این که از همه تاجرتر است، زیر بار نرفته است؛ بنابراین چینی‌ها هم تمایلی ندارند در سیاست‌های مبارزه طلبانه درگیر شوند.
یک کارشناس مسائل بین‌الملل، گفت: آمریکایی‌ها به دنبال آن هستند که همانند مدل شوروی، یک جنگ فرسایشی را برای پکن خلق کنند و هزینه‌های جاری در این جنگ را افزایش دهند.
یک دیپلمات پیشین درباره رقابت میان ترامپ و بایدن اظهار داشت: پیش بینی من همیشه این بوده که بر اساس عقلانیت و نه بر اساس اسناد و مدارک و… بلکه با شناختی کلی نسبت به جامعه آمریکا، هیچ یک از این دو نفر نمی‌توانند انتخاب شوند.
مجلسی انگارهای دوران جنگ سرد را پایان یافته می داند و در ضرورت تغییر سیاست خارجی «نگاه به شرق»نوشت: در چنین وضعی است که روسیه و چین به خود اجازه می‌دهند درباره تمامیت ارضی ایران اظهارنظر کنند. زمانی هم که اعتراضی به آنها صورت می‌گیرد، مدعی می‌شوند که ما نگفتیم جزایر سه گانه باید از ایران جدا شود و تنها خواهان تعیین تکلیف موضوع در دادگاه شدیم. پاسخ صحیح به آنها باید این باشد که شما حق چنین اظهارنظری را ندارید.
«یکی از اهداف اصلی "ابراهیم رئیسی" از انجام سفر به مسکو، لابی کردن با روس‌ها با هدف جلب حمایت روسیه در چهارچوب مذاکرات هسته‌ای وین است. در این راستا، جمهوری اسلامی ایران سعی می‌کند تا منطق خود و همچنین خواسته هایش را به طرفِ روسی عرضه کند و در عین حال تا حدی حمایت کرملین را از تهران، حداقل در برخی حوزه‌ها جلب کند. موفقیتِ این دستورکار تا حد زیادی بستگی به این نکته دارد که تا چه اندازه موضع روسیه از سوی تهران به درستی ارزیابی شده باشد.»
