ناسا می‌گوید شراره‌های خورشیدی می‌توانند در هفته‌های آینده بر ارتباطات رادیویی، شبکه‌های برق، سیگنال‌های ناوبری تأثیر بگذارند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۵۸ مطلب
ناسا می‌گوید شراره‌های خورشیدی می‌توانند در هفته‌های آینده بر ارتباطات رادیویی، شبکه‌های برق، سیگنال‌های ناوبری تأثیر بگذارند.
در اولین حالت، اگر زمین در همه ابعاد به‌طور متناسب رشد می‌کرد، گرانش، دما و شرایط زیستی هم متناسب تغییر می‌کردند، اما چنین حالتی از نظر فیزیکی غیرممکن است.
فوران خورشیدی زمانی رخ می‌دهد که فعالیت‌های مغناطیسی شدید در سطح خورشید باعث آزاد شدن ناگهانی انرژی بسیار زیاد می‌شود. این انرژی به شکل نور و ذرات باردار به فضا پرتاب می‌شود. همچنین، هم‌زمان با این فوران، توده‌ای از ذرات باردار خورشیدی که به آن «خروج جرم از تاج خورشیدی» گفته می‌شود، نیز به سوی زمین حرکت کرده‌اند.
عملاً اصطلاح «خورشید نیمه‌شب» را نروژ که در اعماق دایره‌ی قطب شمال واقع شده به وجود آورده است. بین ماه‌های مه و ژوئیه، این کشور حدود ۷۶ روز نور مداوم روز را تجربه می‌کند. یکی از بهترین نقاط برای تجربه‌ی این شگفتی، شهر هامرفست است؛ یکی از شمالی‌ترین شهرهای جهان.
کارشناسان هشدار داده‌اند این روش‌ها می‌توانند الگو‌های آب‌وهوایی را به‌شدت مختل و حتی بارندگی را از برخی مناطق دور کنند. برخی دانشمندان نیز معتقدند توسعه این روش‌های مهندسی زمین ممکن است انگیزه کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی —عامل اصلی تغییرات اقلیمی— را تضعیف کند.
فوران‌های آتشفشانی در طول تاریخ بار‌ها مسیر تمدن‌ها را تغییر داده‌اند. آنها با پرتاب میلیون‌ها تن گوگرد به لایه‌های بالایی جو، باعث کاهش دمای زمین، کاهش تابش خورشید، نابودی محصولات کشاورزی و در پی آن، گرسنگی، بیماری و مرگ شده‌اند. به‌عنوان نمونه، در سال ۴۳ پیش از میلاد، فوران عظیمی در آلاسکا باعث شد تا برای سال‌ها، برداشت محصولات در مدیترانه شکست بخورد؛ واقعه‌ای که در متون یونانی و رومی به‌وضوح به آن اشاره شده است.
این طلوع شکسته خورشید طی یک گرفتگی جزئی که چندین برابر بیشتر طول کشید، کمتر از دو دقیقه به طول انجامید.
محققان امیدوارند که با استفاده از شبیه‌سازی‌های دقیق‌تر، بتوانند قدمی مؤثر در جهت پیش‌بینی زلزله و نجات جان انسان‌ها بردارند؛ گامی که می‌تواند در جلوگیری از فجایع مشابه زلزله ۹ ریشتری توهوکو در سال ۲۰۱۱ مفید باشد.
خداحافظی با خورشید؛ ناسا تاریخ دقیق توقف فعالیت‌های درونی خورشید و از بین رفتن آن را تایید کرده است.
در مطالعه‌ای که گروهی از ستاره‌شناسان به رهبری «سابرینا گوستاوینو» از دانشگاه جنوا انجام دادند، از هوش مصنوعی برای پیش‌بینی طوفان خورشیدی مه ۲۰۲۴ (اردیبهشت ۱۴۰۳) و فوران‌های خورشیدی مرتبط با ناحیه ۱۳۶۴۴ استفاده شد. این طوفان شامل فوران شدیدی بود که به‌عنوان شراره X ۸.۷ طبقه‌بندی شد.