تنها کارکرد موثر مذاکره مستقیم یا غیر مستقیم ایجاد مانع برای اثربخشی آن هست و علیرغم اینکه موضوعیتی ندارد فقط زمانی میتواند مطرح شود که ثالث در فرآیند حل و فصل مسالمت آمیز اختلاف مبتلاء به نقشی نداشته باشد که البته در اینصورت اساساً مذاکرهای متصور نیست.
اعتماد به دوست و دشمن در مذاکرات اصلا معنایی ندارد. از روسیه و چین تا آمریکا، آلمان و فرانسه، در مذاکرات، بر اساس منافع ملی خود مذاکره میکنند و ما نیز باید همینطور باشیم و روی اعتماد پیش نرویم. این دیدگاهی اشتباه است که بگوییم فقط با آنهایی مذاکره میکنیم که به آنان اعتماد داریم. اتفاقا باید با آنهایی که اعتماد نداریم هم مذاکره کنیم. مذاکره باعث دفع شر است و راه حلهای دیپلماتیک ارائه میدهد. اصلا اگر قرار بود به هم اعتماد کامل داشته باشیم چرا مذاکره میکنیم؟
مایکل والتز، مشاور امنیت ملی ترامپ، در ابتدا خواستار «برچیدن کامل» برنامه هستهای ایران شد، اما دولت ترامپ با مواضعی متناقض و تغییر موضع مواجه شد. استیو ویتکاف پیشنهاد یک نظام نظارتی سختگیرانهتر را داد، اما مقامات ایرانی از کنار گذاشتن کامل برنامه خود سرباز زدند. برخی مقامها معتقدند فشار برای برچیدن کامل برنامه هستهای به شکست مذاکرات میانجامد و توافق با ایران ممکن است با سازوکار راستیآزمایی دقیق قابل دستیابی باشد.
ایتمار بن گویر با ادعای «تهدید بودن جمهوری اسلامی ایران برای آمریکا و رژیم صهیونیستی»، تلاش کرد تا در مسیر مذاکرات میان تهران و واشنگتن سنگاندازی کند.
استیو ویتکاف، نماینده دونالد ترامپ در امور غرب آسیا، علاوه بر برنامه هستهای، خواستار تحدید برنامه موشکی (با قابلیت حمل کلاهک هستهای) ایران شد! صحبتهای او را در این ویدئو ببینید و بشنوید.
پس از دیدار هیئتهای ایران و آمریکا در مسقط، جو امیدوارکنندهای برای مذاکرات هستهای ایجاد شد، اما هنوز توافقی قطعی حاصل نشده است. ایران بر ادامه مذاکرات هستهای تأکید دارد؛ در حالی که ایالات متحده ممکن است مهلت تعیین شده برای بازگشت تحریمها را به تعویق بیندازد. ترامپ به جای مشاوران جنگطلب از استیو ویتکاف برای مذاکره استفاده کرده؛ اقدامی که نشاندهنده تمایل به توافقی محدودتر از توافق اصلی است. ایران خواهان دسترسی به داراییهای بلوکهشدهاش است و امکان دارد در ازای آن، توافقی موقت را بپذیرد.
وزیر امور خارجه اسبق آمریکا در اظهارنظری خیالبافانه مدعی این شده که ایران بهواسطه تغییرات ۱۰ سال اخیر در گوشه رینگ قرار گرفته است. برای اثبات کذب این گزاره و در عین حال درک واقعیت کافی است که وی نگاهی به آمارها، نظرات کارشناسان آمریکایی درباره آمریکا و بالاخص اعترافات رئیسجمهور فعلی آمریکا بیندازد تا عمق زوال و فروپاشی آمریکا را دریابد.
در سال ۱۳۵۴ که دو سال از درگذشت بروسلی میگذشت، برنامه سینماهای کشور سرشار از فیلمهای رزمی بود که در هنگکنگ تولید میشد. این فیلمها کیفیت فیلمهای معروف بروسی لی را نداشتند، اما همچنان پرفروش بودند.