آیین بزرگداشت استاد محمود فرشچیان هنرمند فقید کشورمان عصر امروز دوشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۴، با حضور اصحاب فرهنگ و هنر، رسانه و مقامات کشوری در تالار وحدت برگزار شد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۸ مطلب
آیین بزرگداشت استاد محمود فرشچیان هنرمند فقید کشورمان عصر امروز دوشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۴، با حضور اصحاب فرهنگ و هنر، رسانه و مقامات کشوری در تالار وحدت برگزار شد.
در مراسم باشکوه تشییع استاد محمود فرشچیان که روز دوشنبه در اصفهان و همزمان با سالروز درگذشت استاد کمال‌الملک برگزار شد، جمعی از مسئولان کشوری و استانی، هنرمندان برجسته و مردم هنردوست اصفهان حضور داشتند. در بخشی از این آیین، مهندس سیامک غفاری از خاندان بزرگ غفاری کاشان ـ منسوب به استاد کمال‌الملک ـ نیز در کنار دیگر دوستداران هنر حضور یافتند و یاد استاد فرشچیان را گرامی داشتند.
مراسم بزرگداشت استاد «محمود فرشچیان » صبح سه‌شنبه( ۲۸ مرداد ۱۴۰۴) با حضور «سیدعباس صالحی» وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و محمود جواد ظریف در مدرسه چهارباغ اصفهان برگزار شد.
مراسم تشییع پیکر مرحوم «استاد محمود فرشچیان» دوشنبه ۲۷ مردادماه ۱۴۰۴ در جوار آرامگاه صائب تبریزی(صائبیه) اصفهان برگزار شد.
مراسم تشییع پیکر استاد محمود فرشچیان عصر امروز _دوشنبه بیست‌وهفتم مرداد_ با حضور گروه‌های مختلف مردم از هنرستان هنرهای زیبا به سمت آرامگاه صائب برگزار شد.
پیکر استاد محمود فرشچیان بامداد امروز _دوشنبه بیست‌وهفتم مرداد_ از طریق فرودگاه شهید بهشتی وارد اصفهان شد. مراسم تشییع استاد فرشچیان بعد از ظهر امروز از هنرستان هنرهای زیبا به سمت آرامگاه صائب برگزار خواهد شد.
آماده‌سازی آرامگاه مرحوم استاد محمود فرشچیان، امروز یکشنبه ۲۶ مرداد در جوار آرامگاه صائب تبریزی(صائبیه) در اصفهان انجام شد. پیکر این استاد فرهیخته فردا دوشنبه ۲۷ مرداد از محل هنرستان هنرهای زیبا تا آرامگاه صائب تشییع می‌شود.
مراسم یادبود استاد فرشچیان با حضور چهره‌های برجسته فرهنگی و سینمایی در گالری گویا برگزار شد.
فرشچیان در ایالت نیوجرسی آمریکا زندگی می‌کرد، اما دلش با ایران بود. تا واپسین روزها، می‌کشید و طرح می‌زد. موضوعاتش گاهی مذهبی، گاهی عرفانی، و گاهی اجتماعی بودند؛ اما همیشه حامل پیام امید، نور و مبارزه با ظلم. در مرداد 1404، خبر درگذشت او در 95 سالگی، جامعه هنر ایران و دوستدارانش در سراسر جهان را سوگوار کرد.
فرشچیان توانست هنر نگارگری را از حاشیه به متن فرهنگ و هنر ایران بازگرداند و آن را به‌عنوان هنری مستقل، تمام‌عیار و زنده که می‌تواند با زبان امروزی سخن بگوید و مخاطب جهانی بیابد، معرفی کند. این هنر اکنون دیگر نه‌تنها جلوه‌ای از تصویرسازی ظریف و دقیق نیست، بلکه بیانگر جهان‌بینی، فلسفه و روح هنر ایرانی در قرن معاصر است؛ هنری که در آن هر خط، هر نقش و هر رنگ، سخن از اصالت و بداعت به زبان تصویری خود دارد.
