از منظر روانشناسانه فضای غفلت و تغافل سیطره یافته بر جهان امروز که انسان را در موضع بیطرفی و یا معارضه با دین قرار داده اقتضا می‌کند از هر دو بعد هشدار آمیز و انذاری دین و جنبه امید آفرینی و تبشیری آن بهره برداری شود که به نظر می‌رسد هر دو رویکرد در تجربیات تجربه گران برنامه زندگی پس از زندگی وجود داشته است.
