در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳ مطلب
بهبهانی در سال‌های آخر حیاتش همبستگی خود را با تلاش‌های زنان ایرانی برای بهبود شرایط خود بارها اعلام کرد. در برخی تجمع‌های آن‌ها حضور یافت و باری در شهریورماه ۱۳۸۷ در اعتراض به تصویب «لایحه حمایت از خانواده» به‌همراه جمعی از فعالان حقوق زنان در مجلس شورای اسلامی حضور یافت و از نمایندگان خواست از تصویب این لایحه که به زعم او ضد حقوق زنان ایران است، اجتناب ورزند. این توجه در شعر و ترانه‌های او نیز حق‌خواهی زنانه منعکس شده است. نمونه‌ای روشن از این نگرش را می‌توان در شعر معروف «یک متر و هفتاد…
«شاهنامه» منهای آنکه توسط فردوسی سروده شده و او قطعا، به‌عنوان واحدی انسانی دارای علایقی شخصی بوده، اما اثرش چکیده ادبیات فولکلور شفاهی ایران است که بعد‌ها به آثار منثور و منظوم تبدیل شد و این درخواست دربار بود که چنین کند و روح زمانه بود که به دربار دستور داد کاری برای حفظ این میراث انجام دهد.
هیچ کس توقع ندارد بازده ادبیات، هنر و مخصوصا شعر این سال‌ها با دهه چهل و پنجاه یا اصطلاحا دوران طلایی و شکوفایی مقایسه شود. چرا که آن زمان، هم جمعیت کم بود، هم اینکه نسل نیما در صدر و راس امور بودند و دیده می‌شدند. به همین نسبت نسل‌های بعد از آن ها، نسل شاملو، اخوان، فروغ، سپهری و آتشی حضور داشتند. پس از آن نیز نسل سپانلو و دیگران آمدند. اما آن‌ها نتوانستند به شکلی که هم خواص و هم عوام انتظار دارند، خوانده و دیده شوند.
