در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۲ مطلب
در حالی که "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه در حال آغاز نبرد خود برای احیای شکوه سابق روسیه از طریق با خاک یکسان کردن اوکراین است روندی مشابه برای آینده کشورش در داخل روسیه آغاز شده است. با ارزش‌ترین دارایی روسیه (جوانان آن کشور) در حال فرار هستند.
عضو کمیسیون بلاک چین و رمز ارز سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور تاکید کرد: در حال حاضر بحران نیروگاهی و بحران تامین برق داریم. با این صنعت می‌توانیم گسل‌ها را برطرف کنیم اما متاسفانه عدم شناخت حاکمیت دردسرساز شده است. اگر دولت فضا را برای سرمایه‌گذاران باز کند، تنها با ارائه مجوز و بدون هزینه در ۲ سال حدود ۳ تا ۴ هزار مگاوات ظرفیت نیروگاهی کشور را بالا می‌برد. در نتیجه مشکل خاموشی‌ها برطرف می‌شود.
برابر آمار‌های موجود حدود ۲۰۰ نفر از استادان دانشگاه‌های آمریکا، ایرانی هستند. بیش از ۵ هزار نفر ایرانی در آمریکا دارای مدرک دکترا هستند و با این پتانسیل، ایرانی‌ها جزو باسواد‌ترین اقلیت‌ها در جامعه آمریکا و در بعضی موارد در اروپا محسوب می‌شوند. این یعنی کم‌توجهی عمومی و مدیریتی به این پدیده و آثار مخرب این پدیده شوم.
حالا حدود سی و دو سال پس از اولین اکران فیلم «هی جو» تعداد زیادی از ایرانیان همچون شخصیت اصلی فیلم به شخصیتی به نام جو امید بسته‌اند. گمانم اهمیت انتخاب جو بایدن یا ترامپ برای تعداد کثیری از ایرانیان زنگ خطر دیگری است که جوابش فیلم‌هایی همچون هی جو و تحلیل‌های شعاری و سطحی نیست. نیازمند مکثی صادقانه، علمی، واقع‌بینانه و به دور از تعصب دارد تا ما را به جوابی برساند که چرایی جذابیت روزافزون مهاجرت به غرب و فرار مغزها را باعث شده است.
محمود زاده، نماینده مهاباد گفت: با این کمبود امکانات چه کنیم؟ زیرساخت‌های فرزندآوری را نداریم، بیمارستان و فضای آموزش و فضای تفریحی کافی نداریم. فرزند آوری کنیم که فرار مغزها انجام شود؟! منبع: اصلاحات نیوز
عباس عبدی تحلیلگر مسائل اجتماعی و سیاسی در یادداشتی نوشت: فراموش نکنیم که این موج جدید مهاجرت بسیار عمیق‌تر و ریشه‌ای‌تر از امواج قبلی است. کشور مال عده‌ای معدود نیست که هر کاری خواستند، انجام دهند. کشور مال همه ایرانیان است. ظاهرا به شکل مبتذل و کودکانه‌ای برای اشغال پست‌های مدیریتی در حال رزومه‌سازی هستند در حالی که نیرو‌های خلاق و کارآفرین کشور در پی یافتن جای دیگری برای استفاده از توانایی‌های‌شان هستند. واقعا وضعیت کنونی شرم‌آور است.
یک منبع مستند در این زمینه می‌تواند «سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد» یا همان یونسکو باشد که سازمانی تخصصی و وابسته به سازمان ملل متحد است و بالطبع آمار آن قابل‌اعتنا است. یونسکو در ژانویه ۲۰۱۹ آماری درباره مهاجرت دانشجویان منتشر کرده و اطلاعات هر کشور در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۶ را مقایسه کرده است. بر اساس این جدول یونسکو، ایران در سال ۲۰۱۱، حائز رتبه ۱۲ در میان کشور‌های اعزام‌کننده دانشجو در دنیا بوده و جایگاهش در سال ۲۰۱۶ به رتبه ۱۸ تنزل یافته است.
شرکت‌های هواپیمایی رویکرد خود را نسبت به مهاجرت خلبانان تغییر دهند و برای حفظ منابع انسانی از جمله خلبانان، به جای استفاده از روش‌های قهری و تشکیل پرونده‌های متعدد قضائی و بحرانی‌جلوه‌دادن مهاجرت آنها، از روش‌های نوین مدیریت منابع انسانی استفاده کنند و اولویت را در تعامل دوسویه قرار دهند.
یک دانشجوی نخبه ایرانی که در حال پژوهش و گسترش دانش در خارج از کشور است، درباره دلایل عدم بازگشت کسانی که برای تحصیل به خارج می‌روند، می‌گوید: سؤال بزرگی که در ذهن هر کسی که می‌خواهد برگردد وجود دارد، این است که وقتی برگشتم می‌خواهم چه کنم؟
ایران کشوری است که نرخ ماندگاری بالاتری در مقصد نسبت به کشور‌های هند و چین دارد. ۹۰ درصد دانشجویان ایرانی پس از اتمام تحصیل در آمریکا می‌مانند.
