یخچال اینشتین که با هدف ایمنی بیشتر طراحی شده بود، هرچند هرگز به تولید انبوه نرسید، اما همچنان الهام‌بخش ایده‌هایی در مسیر فناوری‌های سبز و پایدار باقی مانده است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۳ مطلب
یخچال اینشتین که با هدف ایمنی بیشتر طراحی شده بود، هرچند هرگز به تولید انبوه نرسید، اما همچنان الهام‌بخش ایده‌هایی در مسیر فناوری‌های سبز و پایدار باقی مانده است.
این فرمول جایگاه ویژه و خاصی در دنیای علوم دارد و حتی در کارتون‌ها نیز، یکی از سمبل‌های علم، نوشتن فرمول E=mc۲ روی تخته سیاه است که حکایت از آن دارد که فیزیک و علم در جریان هستند. اما رابطه‌ای که معادله اینشتین به آن اشاره می‌کند، به ویژگی‌های اساسی خود جهان برمی‌گردد. جرم، انرژی است و انرژی، جرم است. این معادله پلی ارتباطی میان دو حوزه به ظاهر متفاوت ایجاد می‌کند.
فضا، مکان بسیار بزرگی است و حتی امثال اینشتین هم گاهی با محدودیت‌هایی مواجه می‌شوند. یکی از معروف‌ترین این محدودیت‌ها، مرکز سیاهچاله است که به نظر می‌رسد که در آن نظریه معروف اینشتین به طور کامل بی‌اثر می‌شود. حالا، یک بررسی تازه که از سوی دانشمندان دانشگاه سجونگ کره جنوبی انجام شده، نشان می‌دهد که محدودیت دیگری هم در دیدگاه نیوتن و اینشتین از گرانش را می‌توان در حرکات مداری ستاره دوگانه که فاصله زیادی دارند و به صورت گسترده از هم دور هستند، یافت.
اینشتین در نامه‌اش به روزولت یادآور شده بود که: «ممکن است بتوان یک واکنش زنجیره‌ای هسته‌ای را در یک توده بزرگ اورانیوم راه‌اندازی کرد که توسط آن مقادیر زیادی نیرو و عناصر جدید مثل رادیوم تولید شود. این دستاورد که قطعا در آینده نزدیک به دست خواهد آمد، ممکن است منجر به ایجاد بمب‌های فوق‌العاده قدرتمندی شود.»
اینشتین در سال ۱۹۰۰ از دانشگاه فارغ التحصیل شد و در هر دو رشته‌ی ریاضی و فیزیک دیپلم گرفت. او معتقد بود: «اگر چیزی را نتوانی ساده توضیح دهی، یعنی به اندازه‌ی کافی آن را نفهمیده ای.» به عقیده‌ی او توانایی توضیح موضوعات پیچیده به شکل ساده، پایه و اساس امر تدریس بود. به همین دلیل از همان ابتدا تلاش کرد معلم شود.
پسر اول "آلبرت اینشتین"، فیزیکدان برجسته آلمانی و برنده جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۲۱ و "میلوا ماریچ" (Mileva Marić)، "هانس آلبرت اینشتین" (Hans Albert Einstein) استاد مهندسی هیدرولیک در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی بود.
اینشتین پیش‌نویس‌های دست‌نویس نظریه نسبیت خود را دور می‌انداخت، تا در نهایت شاهکار نهایی منتشر شد. هنگامی که جهان نبوغ او را شناخت، ارزش هر کاغذ، شی یا متعلقاتی که اینشتین آن‌ها را لمس کرده بود افزایش یافت.
اخترشناسان با کشف الگوی عجیبی از اشعه اکس که از نزدیکی سیاه چاله‌ای به فاصله ۸۰۰ میلیون سال نوری از زمین ساطع می‌شد، بازهم نظریه‌های اینشتین را ثابت کردند.
پس از مرگ اینشتین، مردی با نام توماس استولتز هاروی، آسیب شناس بیمارستان پرینستون که بر کالبد شکافی این فیزیکدان نظارت داشت، مغز اینشتین را از بدنش خارج کرد و آن را به ۲۴۰ قطعه برش داد و بیشتر قطعات آن را بیشتر از ۴۰ سال پیش خود نگه داشت.
آلبرت اینشتین پس از فرار از دست هیتلر و قبل از رفتن به سمت ایالات متحده در یک کلبه چوبی محافظت شده و در مکانی دورافتاده در انگلستان پنهان شده بود.
