برخی از بزرگترین سیارک‌های منظومه شمسی چندین کیلومتر عرض دارند. اما بزرگترین آنها، سرس با قطری نزدیک به هزار کیلومتر است. گاهی به‌دلیل برهم‌کنش با گرانش مشتری، این اجرام از مدار خود پرتاب می‌شوند و به سوی زمین می‌آیند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۸ مطلب
برخی از بزرگترین سیارک‌های منظومه شمسی چندین کیلومتر عرض دارند. اما بزرگترین آنها، سرس با قطری نزدیک به هزار کیلومتر است. گاهی به‌دلیل برهم‌کنش با گرانش مشتری، این اجرام از مدار خود پرتاب می‌شوند و به سوی زمین می‌آیند.
ناسا قرار است روز چهارشنبه اولین تصاویر از بزرگترین نمونه سیارکی که تا به حال در فضا جمع آوری شده‌است را فاش کند، چیزی که دانشمندان امیدوارند سرنخ‌هایی در مورد اولین روز‌های منظومه شمسی ما و شاید منشا خود حیات به دست دهد.
حیات سیارۀ زمین چطور می‌تواند نابود شود؟ احتمالا راه‌های زیادی هست؛ از جنگ فراگیر هسته‌ای تا تغییرات شدید آب و هوایی. اما یکی از راه‌هایی که نباید احتمالش را خیلی دست کم گرفت برخورد یک شهاب‌سنگ عظیم است. در اینجا با سیارک‌های سرگردانی آشنا می‌شوید که دانشمندان آنها را خطراتی بالقوه برای سیارۀ ما می‌دانند.
ناسا امیدوار است که بررسی نمونه دریافتی به مشخص شدن عمر واقعی منظومه خورشیدی کمک کند. چون که سیارک‌ها از مواد اولیه منظومه شمسی در ۴.۵ میلیارد سال پیش تشکیل شده و برخلاف زمین، کاملا دست نخورده باقی مانده‌اند.
طبق اطلاعات ثبت شده در ردیاب سیارک ناسا، سیارکی به اندازه «۸۱ بولداگ» قرار است چهارشنبه ۱۵ شهریور از کنار زمین عبور کند.
طبق اعلام ناسا خرده سیارک ۲۰۲۲ BS ۲، تقریبا ۳۰ متر عرض دارد و در ابعاد یک کاوشگر فضایی است. این خرده سیارک متعلق به گروه آپولو از خرده سیارک‌های نزدیک زمین است که که سنگ‌های فضایی در حال عبور از زمین با محور‌های نیمه اصلی بزرگتر از زمین هستند. نامگذاری این خرده سیارک‌ها بر طبق انبوه خرده سیارک ۱۸۶۲ Apollo که در دهه ۱۹۳۰ توسط کارل رینموث، منجم آلمانی کشف شده بود، صورت گرفته است
سیارکی به اندازه مجسمه‌ی آزادی در ساعات اولیه صبح روز چهارشنبه از کنار زمین گذر کرد. این سیارک که «۲۰۱۳ WV ۴۴» نام دارد، ۳۰۰ فوت (۹۱ متر) طول دارد با سرعت حیرت انگیز ۷.۳ مایل (۱۱.۸ کیلومتر) در ثانیه حرکت می‌کند.
احتمال برخورد یک سیارک به اندازه سیارک «چیکشلوب»(Chicxulub) قاتل دایناسورها به سیاره ما، هر ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون سال یک بار است اما این رویداد غیرممکن نیست.
سیارک‌های بالقوه خطرناک (PHA) در حال حاضر بر اساس پارامتر‌هایی تعریف می‌شوند که پتانسیل سیارک را برای نزدیک‌شدن تهدیدآمیز به زمین اندازه‌گیری می‌کنند.
رصد‌ها نشان دادند که این سیارک دراز و نازک و به اندازه ساختمان امپایراستیت است و ۱۶۰۰ فوت (۴۸۷ متر) طول و ۵۰۰ فوت (۱۵۲ متر) عرض دارد. به چشم انسان، این سیارک رنگ سیاه زغالی دارد.
