بسیاری از تابلوهای استاد شریفیگلزار انسان را به یاد خدا و آخرت و انقلاب و شهدا و مسائل دینی میاندازد. او با زبان نقاشی از خدا و دین میگفت. او نه بر مشرب «هنر برای هنر» بلکه در «مکتب هنر برای خدا» نقش میزد. در این مکتب میتوان نقش ماندگاری رقم زد.