در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۲ مطلب
وقتی انتخاب محدود باشد، دیگران شرایط‌شان را به ما تحمیل خواهند کرد. در هر حال امیدوارم آنچه در مطبوعات و فضای مجازی و جلسات سیاسی منعکس می‌شود اولا انگیزه خیرخواهانه برای منافع ملی داشته باشد و همچنین وزارتخارجه با توضیحات روشن تری ابهامات را برای افکار عمومی رفع کند تا دغدغه‌ها و نگرانی‌ها که به هر دلیل ممکن است وجود داشته باشد، کمتر شود.
محمدمهدی بهکیش کارشناس مسائل اقتصادی اظهار کرد: در رابطه با مزایای همکاری ایران با چین باید توجه داشت که چینی‌ها دارای توانمندی مالی بسیار بالایی هستند و به این ترتیب با توجه به طرح کلان آنها موسوم به یک کمربند-یک راه طبیعتا ایران می‌تواند از مزایای اجرایی شدن این طرح عظیم که در سطح بین‌المللی درحال اجراست، استفاده کند.
دیپلمات پیشین کشورمان تاکیدها و اصرارها بر علنی شدن توافق با چین را «یک بحث انحرافی و مشکوک» دانست و گفت: هیچ کشوری در دنیا توافق‌های خود با سایر کشورها را علنی نکرده و نمی‌کند، چون نمی‌خواهند کشورهای رقیب با دشمن از محتوای آن مطلع شوند.
کشورهای دیگری نیز هستند که مشابه این سند را با چین امضا کرده‌اند و ابداً آن را منتشر نمی‌کنند، زیرا اسناد همکاری راهبردی مرتبط با امنیت ملی کشورهاست و این یک پروتکل جا افتاده است که کشورها چنین اسنادی را منتشر نکنند.
سخنگوی دولت با بیان اینکه این سند صرفاً یک نقشه راه است و حاوی هیچ تعهدی برای طرفین نیست، تصریح کرد: این چارچوب کلی و ظرفیتی است که در طول زمان باید از طریق توافقاتی در حوزه علایق مشترک تکمیل شود. بر همین مبنا این سند، پیمان، قرارداد و عهدنامه بین المللی محسوب نمی‌شود و طبق این تفسیر حقوقی نیازی به مصوبه مجلس هم ندارد؛ بدیهی است در صورتی که بخواهد جنبه‌های اجرایی و عناوین مشخص حقوقی قرار گیرد به مجلس ارائه خواهد شد.
پمپئو وزیر خارجه آمریکا در سخنانی گفت: فکر می‌کنم کشورهای خاورمیانه هم باید این را ببینند که ورود چین به ایران می‌تواند به بی‌ثباتی منطقه منجر شود. این می‌تواند اسرائیل را به مخاطره بیندازد. می‌تواند عربستان سعودی و امارات را هم به مخاطره بیندازد.
نظر بلند تحلیگر مسائل سیاسی می‌گوید: چین اگر قدرت هم نمی‌بود، باید با آن رابطه می‌داشتیم؛ چراکه هر کشوری در سپهر سیاست جهانی ستاره‌ای دارد که نمی‌شود آن را نادیده گرفت. چین نه تک‌ستاره است که نورافشانی فقط مختص آن باشد و نه ستاره کم‌فروغی است که بشود در زمره صدوچند ده کشور معمولی جهان قرارش داد و با آن رابطه‌ای همچون دیگران داشت. چین، چین است، نه یک قدرت منحصر‌به‌فرد و نه یک کشور در تراز سایر کشورهای دیگر!
دیپلمات سابق ایرانی درباره برنامه همکاری ایران و چین می‌نویسد: از اظهارات مقامات ایرانی چنین بر می‌آید که سند حاصل مذاکرات طرفین نیست، بلکه توسط طرف ایرانی تهیه و به طرف چینی ارایه شده است. این در حالی است که مثلا در مقام مقایسه، مذاکره در مورد «موافقتنامه تجارت آزاد» بین چین و کره جنوبی طی ۱۲ دور که سه سال به طول انجامید و روند امضا و تصویب آن در مجالس دو کشور که یک‌سال به درازا کشید، نهایی شد.
ظریف: مردم اطمینان داشته باشند که نه این دولت و نه هیچ دولت دیگری یک وجب از خاک ایران را نه به کسی واگذار می‌کند و نه اجازه استفاده اختصاصی از یک وجب از خاک ایران را به کسی خواهد داد.
یک کارشناس مسائل اقتصادی می‌گوید: قرارداد بین ایران و چین بسیار خوب است؛ به ویژه در موقعیتی که ایران قرار دارد. به نظرم کسانی که طرفدار مصالحه با آمریکا هستند یا حتی غرب گرایان باید از این قرارداد حمایت کنند. زیرا این قرارداد می‌تواند آمریکا را به پای میز مذاکره با ایران بکشاند.
