بررسی‌ها نشان می‌دهد از میان جمعیت فعال اقتصادی کشور ۲ میلیون و ۵۲۵ هزار نفر نتوانسته‌اند برای خود شغلی دست و پا کنند؛ به عبارت دیگر نرخ بیکاری نیز در زمستان گذشته ۹.۷ درصد بوده است. این نرخ در زمستان سال ۱۴۰۰ حدود ۹.۴ درصد به ثبت رسیده بود.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۱۷ مطلب
بررسی‌ها نشان می‌دهد از میان جمعیت فعال اقتصادی کشور ۲ میلیون و ۵۲۵ هزار نفر نتوانسته‌اند برای خود شغلی دست و پا کنند؛ به عبارت دیگر نرخ بیکاری نیز در زمستان گذشته ۹.۷ درصد بوده است. این نرخ در زمستان سال ۱۴۰۰ حدود ۹.۴ درصد به ثبت رسیده بود.
واقعیت آن است که با شرایط فعلی بحث بر سر تعداد اشتغال ایجاد شده، دیگر کاربردی برای کشور ندارد، چرا که امکان‌پذیری آن اساسا محل سوال است. برای عبور از بحث‌های متعارف، پیشنهاد می‌شود عملکرد در حوزه اقتصاد و اشتغال را با شاخص مشارکت اقتصادی بسنجیم و بر اساس آن هدف‌گذاری کنیم.
به‌گفته مرتضوی آمار مربوط به مشاغل به سه شیوه پیامکی، تلفنی و نظارت‌های میدانی قابل راستی‌آزمایی است. وی یادآور شد: همچنین آخرین آمار مرکز آمار ایران نیز مؤید ایجاد یک‌میلیون فرصت شغلی است.
روزنامه خراسان نوشت: اصرار بر ایجاد اشتغال در شرایطی که برنامه توسعه صنعتی کشور مشخص نیست، می‌تواند مسیر ما را به سمت نامشخصی سوق دهد و اشتغالی را ایجاد کند که ناپایدار باشد.
خاندوزی این را هم گفت: حتی شرکت‌های دولتی و دستگاه‌های دولتی باید گردش مالی خود را در حساب‌های قرض‌الحسنه بیاورند تا مورد استفاده مردم قرار گیرد.
این آمار برای میزان حقوق طیف گسترده‌ای از مشاغل از جمله پرستاران، پزشکان، طراحان گرافیک و همچنین حسابدار‌ها فهرست شده است.
به گفته وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در کشور ۱۴ میلیون تن از شغل شایسته‌ای برخوردار نیستند، حدود ۶ تا ۷ میلیون شغل غیر رسمی و ۲ میلیون اشتغال ناقص وجود دارد، همچنین افرادی نیز وجود دارند که از درآمد مکفی برخوردار نیستند.
وضعیت دو شاخص «نرخ بیکاری» و «نرخ مشارکت اقتصادی» در ایران به سطوح نگران کننده‌ای رسیده است. از طرفی، دولت می‌خواهد در سال ۱۴۰۱ حدود ۵۳۲ هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی داشته باشد که بخش عمده آن را قرار است نیروی کار تامین کند. در چنین وضعیتی که کار پیدا کردن هم دشوار است، دولت ایران باید خودش دست به کار شود و نیروی کار را به مهاجرت شغلی تشویق کند. اما چرا؟
در هر یک از سطوح تحلیل اقتصادی، اشتغال جایگاه برجسته و ممتازی دارد. در سطح توسعه، اشتغال با فقر، مهاجرت روستایی و نابرابری‌های آموزشی و حتی با بحران محیط زیست تا سطح سرمایه اجتماعی و ثبات سیاسی- اجتماعی یک جامعه در‌هم تنیدگی تمام عیار دارد.» این‌ها گفته‌های فرشاد مومنی اقتصاددان است. جمله‌هایی که به ساده‌ترین شکل ممکن اهمیت اشتغال مردمان یک سرزمین را بیان می‌کند.
در حال حاضر الگوی بنگاه‌های کوچک و متوسط و زودبازده در بسیاری از کشور‌ها در حال پیاده سازی است، چون این بنگاه‌ها نیاز به هزینه زیادی ندارند و افراد بسیاری را می‌توانند مشغول به کار کنند و درآمد بالایی کسب کنند.