در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۲ مطلب
جامعه علمی جهان تا حد زیادی موافق هستند که این دهانه برخوردی مدفون، در انقراض دایناسورها نقشی کلیدی داشته است. به گفته آنان شدت این برخورد به قدری زیاد بوده است که هر چیزی در فاصله چند کیلومتری محل برخورد کاملا نابود شده، لرزه‌های ناشی از این انفجار سونامی عظیمی را ایجاد کرده و به دنبال آن آتش‌سوزی‌های مهیب به بخش اعظمی از حیات بر روی زمین خاتمه داده است.
بیشتر ذخایر نفت بین ۶۵ تا ۲۵۲ میلیون سال پیش تشکیل شده‌اند. اگر چه این بازه زمانی با دوران زندگی دایناسورها همپوشانی دارد، اما نفت از رسوبات دریایی تشکیل شده‌است که بقایای جلبک‌ها و پلانکتون‌ها هستند.
«وتا» یک نوع جیرجیرک بدون بال غول پیکر است که در منطقه اقیانوسیه و مشخصا در جزیره نیوزیلند یافت می شود. وتا یکی از بزرگترین حشرات جهان است که اندازه آن به 20 سانتیمتر و وزن آن به بالای 70 گرم می رسد. به باور برخی کارشناسان این حشره از دوران انقراض دایناسورها جان سالم بدر برده است و تاکنون توانسته نسل خود را بر روی زمین حفظ کند هرچند که در حال حاضر جزو گونه های در معرض انقراض است.
دیکنسونیا (Dickinsonia) ۵۵۰ میلیون سال پیش زندگی می‌کرد. این موجودات بیضی‌شکل شناور از نظر اندازه بسیار متفاوت بودند؛ برخی به اندازه یک ناخن و برخی دیگر به اندازه یک بشقاب. این حیوانات آنقدر ابتدایی بودند که حتی اسکلت هم نداشتند. برخی از دانشمندان تصور می‌کردند که دیکنسونیا حتی حیوان نیست، بلکه قارچ است؛ اما این موضوع بعدا رد شد.
نتایج نشان می‌دهد که ساروپود‌ها در اوایل تکاملشان به اندازه‌های استثنایی خود رسیده‌اند و با تکامل هر خانواده ساروپود جدید، یک یا چند دودمان به طور مستقل به وضعیت عالی دست یافته‌اند.
محققان می‌گویند هرچند گردن دراز تانیستروفئوس، نقطه‌ضعف این حیوان بوده است؛ خزندگان تقریباً ۱۷۵ میلیون سال با گردن‌های بلند و سفت دوام آوردند؛ نکته‌ای که نشان می‌دهد این عضو بدن نقشی مهم در دوران تریاس ایفا می‌کرده است.
هنگام پیدایش دایناسورها، رینکوسورها خزندگان غالب روی زمین بودند، اما ویژگی آناتومیکی خاصی ممکن است به انقراض آنها منجر شده باشد.
یک نقشه به شما نشان می‌دهد که ۶۶ میلیون سال پیش، وقتی دایناسورها توسط یک سیارک عظیم از بین رفتند، زمین چگونه بود.
استخوان‌های فسیل‌شده از محسوس‌ترین شواهد دایناسورها هستند، اما تنها راه مطالعه درباره‌ی این حیوانات ماقبل‌تاریخ نیستند.
دیرینه شناسان دانشگاه بریستول با بررسی شکل دندان‌های دایناسور‌های اولیه، شبیه‌سازی عملکرد دندان‌های آنها با مدل‌سازی محاسباتی و مقایسه آنها با خزندگان زنده و رژیم غذایی آنها، تنوع ریخت دندانی دایناسور‌های اولیه را بررسی کردند. آنها دریافتند که اجداد بسیاری از گروه‌های دایناسور‌های گیاه خوار، همه چیزخوار بوده‌اند و اجداد علفخواران معروف گردن دراز مانند دیپلودوکوس یا دوتیرکی‌ها نیز گوشت می‌خوردند.
