تهدید نهاد خانواده/ بلاگری که ترویج خیانت می‌کرد

مهدی قدیری‌بیداخویدی در اعتماد نوشت: وقتی اختلاف و دگرگون‌نمایی ارزش‌ها از درون خانواده آغاز شود، دیگر نیازی به «خراب کردنِ خانه» از بیرون نیست؛ اعضای خانواده خودبه‌خود پیوندها را گسسته و بنیان اجتماعی را سست می‌کنند.

این پدیده، ماهیتاً یک تهدید اجتماعی و حقوقی است: تضعیف انسجام خانوادگی نه تنها به سطح فردی آسیب می‌زند، بلکه سرمایه اجتماعی و توان بازتولید هنجارهای جمعی یک ملت را تخریب می‌کند. مقابله با این آسیب مستلزم تقویت آموزش خانواده‌محور، حمایت حقوقی از ساختارهای خانواده و پیگرد محتوای سازمان‌یافته‌ای است که هدف آن تخریب درونی خانواده‌هاست. 

مقدمه 

تاریخ نشان می‌دهد جنگ‌ها تنها محدود به زمین و آسمان نبوده‌اند. نمونه بارز آن، جنگ‌های تریاک در چین است؛ جایی که انگلستان و امریکا با واردات و ترویج گسترده تریاک، علاوه بر تخریب اخلاق، خانواده و بنیان‌های اجتماعی، جامعه چین را ضعیف کردند و باعث شدند این کشور تن به معاهدات نابرابر دهد و بخش‌هایی از استقلال و حاکمیت خود را از دست بدهد.

این تجربه تاریخی گواهی روشن است بر اینکه تهدیدهای فرهنگی و اجتماعی، حتی بدون هیچ درگیری نظامی، می‌توانند اثرات بلندمدت و جبران‌ناپذیری بر سلامت اجتماعی، انسجام ملی و حاکمیت کشور داشته باشند. امروز نیز ایران با نوعی جنگ فرهنگی معاصر مواجه است؛ تهدیدی که با تضعیف اخلاق، خانواده و انسجام اجتماعی اجرا می‌شود و مقابله با آن یک ضرورت حقوقی و ملی است. 

سازوکارهای جنگ فرهنگی دشمن

۱- استفاده از فارسی‌زبانان مهاجر و ایرانیان دوردست: برخی افراد به خاطر مشکلات معیشتی یا فشارهای اجتماعی، ناخواسته یا آگاهانه به دشمنان ایران نزدیک می‌شوند و با تولید محتوا یا پیام‌های رسانه‌ای علیه جامعه و نظام فعالیت می‌کنند. 

۲- گمراه کردن نسل جوان: برنامه‌ها، فیلم‌ها، تئاترها و محتوای دیجیتال با هدف تزریق سبک زندگی غربی، نمایش برهنگی و رفتارهای غیراخلاقی، ارزش‌ها و غیرت جوانان را نشانه می‌گیرد. 

۳ عادی‌سازی رفتارهای نادرست و محتوای مبتذل در فضای مجازی: 

دشمن تلاش می‌کند با شوخی‌های جنسی، فحاشی، چالش‌ها و ترندهای مبتذل در شبکه‌های اجتماعی، سبک زندگی و رفتارهای غیراخلاقی را عادی جلوه دهد. این برنامه‌ها مخصوصا جوانان و نوجوانان را هدف گرفته و تلاش می‌کنند آن‌ها را از مسیر اخلاقی و فرهنگی جامعه دور کنند. 

گرچه کنترل کامل فضای مجازی دشوار است، اما ردیابی و شناسایی افراد منتشرکننده محتوای بی‌شرمانه و تحریک‌آمیز امکان‌پذیر است و می‌تواند به اقدام حقوقی منجر شود. 

۴- کمک ناخواسته در داخل کشور: 

برخی شهروندان ناآگاه، بدون قصد، با انتشار محتوای غلط یا بازنشر پیام‌های دشمن، در این عملیات فرهنگی نقش دارند. 

۵- تضعیف بنیان خانواده و عادی‌سازی خیانت: 

دشمن با هدف‌گیری زنان شوهردار و مردان همسردار و عادی‌سازی خیانت تلاش می‌کند پایه‌های خانواده را سست کند و اهمیت آن را در جامعه کاهش دهد. 

۶- تشویش اذهان عمومی توسط مسوولان رده‌بالا: 

باز گذاشتن مسیر انتشار محتوای مخرب، نمایش مردم به عنوان ضعیف یا بدبخت، باعث کاهش اعتماد اجتماعی و آرامش روانی جامعه می‌شود. 

۷- پیامدهای تاریخی هشداردهنده: 

تجربه جنگ تریاک در چین نشان می‌دهد که تضعیف اخلاق و بنیان اجتماعی می‌تواند کشور را وادار به تن دادن به خواسته‌های خارجی کند. امروز نیز دشمن با جنگ فرهنگی معاصر تلاش دارد انسجام اجتماعی ایران را تضعیف کند. 

پیامدها و تحلیل حقوقی

نقض حقوق بشر و اخلاق عمومی: تضعیف فرهنگ و ارزش‌های اخلاقی جامعه، نقض حق دسترسی به اطلاعات صحیح و حق بر زندگی اجتماعی سالم است. 

تاثیر بر انسجام ملی: وقتی اعضای خانواده با فشار فرهنگی داخلی و خارجی اختلاف پیدا می‌کنند، دیگر نیازی به حمله مستقیم نیست؛ خودِ خانواده‌ها پیوندهایشان را گسسته و بنیان اجتماعی را سست می‌کنند. 

مسوولیت قانونی و اجتماعی: مقابله با جنگ فرهنگی، الزام حقوقی و اجتماعی است و بی‌توجهی می‌تواند پیامدهای بلندمدت جبران‌ناپذیری داشته باشد. 

راهکارهای مقابله

۱- تقویت رسانه‌های داخلی: ایجاد رسانه‌های مستقل، شفاف و قدرتمند که توان مقابله با اخبار جعلی و محتوای مخرب دشمن را داشته باشند. 

۲- آموزش سواد رسانه‌ای و اخلاقی: آموزش فوری و گسترده به معلمان، مربیان، دانشجویان و جوانان برای شناسایی پیام‌های مخرب، چالش‌ها و محتواهای مبتذل در شبکه‌های اجتماعی. 

۳- حمایت از بنیان خانواده: اقدامات حقوقی و اجتماعی برای تقویت خانواده‌ها و پیشگیری از آسیب‌های فرهنگی. 

۴- پیگیری حقوقی: رصد و مستندسازی عملیات دشمن در فضای مجازی و رسانه‌ای و ارایه شکایت در مجامع ملی و بین‌المللی. 

۵- درخواست حقوقی از قوه قضاییه

با توجه به تهدیدهای جدی علیه اخلاق، خانواده و انسجام اجتماعی کشور، از قوه قضاییه درخواست می‌شود اقدامات زیر را به‌طور فوری و موثر اجرا کند: 

۱- پیگرد حقوقی و کیفری افراد و گروه‌هایی که به صورت سازمان‌یافته اقدام به انتشار محتوای مبتذل، شوخی‌های جنسی، چالش‌های تحریک‌آمیز و تضعیف بنیان خانواده می‌کنند. 

۲- نظارت و برخورد قانونی با شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌هایی که این محتواها را منتشر یا حمایت می‌کنند. 

۳- حمایت قانونی از خانواده‌ها و نهادهای فرهنگی برای مقابله با تهدیدهای فرهنگی و اجتماعی. 

۴- ایجاد سازوکارهای پایدار برای پیشگیری از عملیات فرهنگی دشمن و شناسایی محتوای سازمان‌یافته و مخرب. 

این اقدامات می‌تواند به تقویت امنیت اجتماعی، حفظ ارزش‌ها و انسجام ملی و کاهش آسیب‌های فرهنگی منجر شود و بار دیگر نشان دهد که مقابله با تهدیدهای فرهنگی نیز به اندازه تهدیدهای نظامی و امنیتی اهمیت دارد. 

نتیجه‌گیری: جنگ فرهنگی امروز، همان جنگ تریاک تاریخی است؛ با این تفاوت که ابزارها مدرن و رسانه‌ها گسترده شده‌اند. آسیب به اخلاق، خانواده و انسجام اجتماعی، بیش از هر حمله نظامی می‌تواند به ملت، کشور و نظام ضربه بزند. مقابله با این تهدید، یک ضرورت حقوقی، اخلاقی و ملی است و بی‌توجهی به آن، گواه بی‌توجهی به امنیت اجتماعی و حاکمیت فرهنگی کشور خواهد بود.