درخواست روزنامه‌نگار فلسطینی:
به جای فلسطین، «آپارتاید اسرائیل» را به رسمیت بشناسید!
فرانسه با غرور خاصش اسرائیل را تهدید می‌کند که کشور فلسطین را به‌رسمیت خواهد شناخت، اما همین فرانسه تأکید می‌کند که کشور فلسطینی باید غیرنظامی شود. فشار برای به‌رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی، برای افراد توهمِ اقدام ایجاد می‌کند و راه‌حل‌های واقعی را به تأخیر می‌اندازد: تحریم و منزوی کردن رژیم آپارتاید اسرائیل.
مجله اینترنتی ۹۷۲+ با انتشار یادداشتی از «علاء سلامه» (روزنامه‌نگار فلسطینی)، نسبت به ابعاد «انحرافی» و «مخرب» سیاست برخی دولت‌های غربی برای به‌رسمیت شناختن کشور فلسطینی هشدار داده است.
به گزارش فارس، متن این یادداشت به شرح زیر است:
اگرچه موج جهانی برای به‌رسمیت شناختن کشور فلسطینی نشان‌دهنده انزوای فزاینده اسرائیل در جهان است، اما نباید با ظاهربینی، فریب این تئاتر سیاسی را خورد. با ادامه تلاش اسرائیل برای الحاق کرانه باختری و همزمان نسل‌کشی‌اش در غزه، حمایت از راهکار دودولتی پوچ و بی‌معنا است. طرح دودولتی بعد از ۷۷ سال، هیچ راه‌حلی در برابر مشکل اصلی ارائه نمی‌دهد: وجود یک رژیم متجاوز و مبتنی بر نظامی‌گری که به دنبال تسلط بر یک ملت دیگر است.
لطفاً ۳۰ سال دیگر از زندگی فلسطینی‌ها را با الگوی تقسیم (که یک راهکار استعماری برای یک مشکل استعماری است) هدر ندهیم. اسرائیل مدت‌ها است که روشن کرده هرگز یک کشور فلسطینی را نخواهد پذیرفت. وقتی یک راهکار نه عادلانه است و نه حتی ممکن، دیگر یک طرحِ صلح محسوب نمی‌شود، بلکه بهانه‌ای برای‌عدم اقدام است که به اسرائیل اجازه می‌دهد به کشتارش ادامه داده، گسترش خود را تسریع کند و رژیم آپارتاید را تعمیق بخشد.
اصلاً یک سؤال: فلسطینی‌ها کجای این راه‌حل هستند؟ چه کسی یک بار از ما پرسیده که نظرمان درباره این راه‌حل‌ها چیست؟ همان‌طور که سازمان ملل در سال ۱۹۴۷ طرح تقسیم را بدون رضایت ما ترسیم کرد، حالا هم نظر مردم ما برای قدرت‌های اروپایی که طرح دودولتی را پیش می‌برند، اهمیت چندانی ندارد.
فرانسه با غرور خاصش اسرائیل را تهدید می‌کند که کشور فلسطین را به‌رسمیت خواهد شناخت، اما همین فرانسه تأکید می‌کند که کشور فلسطینی باید غیرنظامی شود، آن هم همزمان با اینکه خودش همچنان به اسرائیل سلاح می‌دهد. یک دلال اسلحه در جایگاهی نیست که به قربانیان نسل‌کشی بگوید سلاح خود را زمین بگذارید!
اما حتی اگر معجزه شود و اسرائیل در نهایت از کرانه باختری و غزه عقب‌نشینی کند، چه چیزی امنیت فلسطینی‌ها را در این کشور جدید تضمین خواهد کرد؟ از کی تا حالا دولت‌بودن از کسی در برابر تجاوز و توسعه‌طلبی‌های اسرائیل محافظت کرده است؟ لبنان و سوریه هر دو کشورهایی مستقل با مرزهای شناخته‌شده بین‌المللی هستند، با این حال شاهد اشغال سرزمین‌های‌شان و بمباران شهرهای‌شان توسط اسرائیل هستند. پرچم فلسطین در سازمان ملل مانع از رشد شهرک‌سازی، برچیدن حکومت نظامی اسرائیل یا پایان دادن به جنگ‌های منطقه‌ای آن نخواهد شد.
اکنون، اثر مخرب این حرکات نمادین آن‌چنان است که نمی‌توان آنها را مثل گذشته فقط بی‌فایده دانست؛ زیرا این طرح‌ها برای رژیمی که مرتکب جنایات جنگی می‌شود، زمان می‌خرند و فوریت را از تنها راه‌حل‌های مهم، یعنی پایان دادن به نسل‌کشی، تحریم مجرم، منزوی کردن سیستم آپارتاید و اصرار بر حقوق برابر و حق بازگشت، سلب می‌کنند. فشار برای به‌رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی، برای افراد توهمِ اقدام ایجاد می‌کند و راه‌حل‌های واقعی را به تأخیر می‌اندازد: تحریم و منزوی کردن رژیم آپارتاید اسرائیل.
راه‌حل واقعی نه طرح دودولتی که به‌رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان یک دولت آپارتاید است. این، اولین گام ضروری به سوی آینده است. به‌رسمیت شناختن رسمی نظام اسرائیل به عنوان یک رژیم آپارتاید، حتی اگر از سوی تعداد معدودی از کشورها صورت پذیرد، ادامه حمایت نظامی و اقتصادی از اسرائیل را در جهان از نظر قانونی و سیاسی غیرقابل دفاع می‌کند. این امر همچنین راه را برای تحریم‌ها و قطع روابط دیپلماتیک باز می‌کند.
در پایان هر چه بشود، صهیونیسم شکست خورده است؛ زیرا با توسل به پاکسازی قومی و حالا نسل‌کشی، جنایاتی انجام داده که او را به عنوان یک کشور یهودی در جهان منزوی و منفور کرده است. با وجود تلاش‌های فراوان اسرائیل، صهیونیسم شکست خورده است؛ زیرا فلسطینیان حاضر به ترک سرزمین‌شان نیستند.
